zaprawić się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w walce

  • 1.

    nabrać w czymś wprawy i doświadczenia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Podopieczni Jerzego Smasia już zaprawili się w takich potyczkach. Przed dwoma tygodniami pewnie pokonali Pagen Gnojnik.

    źródło: NKJP: (ANMI): W Szczucinie ponownie derbowo, Gazeta Krakowska, 2007-04-21

    Dawid patrzył na ojca innym wzrokiem i powoli zaczynał rozumieć, że niedostatek, w jakim zaprawiły się całe pokolenia, teraz zapalał jego oczy jakąś straszną gorączką i zaciętością.

    źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1975

    Ostrowiecki klub na powodzi materialnie ucierpiał okrutnie, ale zaprawił się tak dalece w walce z wodnym żywiołem, że jego zawodnicy czuli się na nasiąkniętej, gąbczastej murawie jak ryby w wodzie.

    źródło: NKJP: Ryszard Niemiec: Wodne igrzyska, Gazeta Krakowska, 2001-09-21

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zaprawię się
    zaprawimy się
    2 os. zaprawisz się
    zaprawicie się
    3 os. zaprawi się
    zaprawią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zaprawiłem się
    +(e)m się zaprawił
    zaprawiłam się
    +(e)m się zaprawiła
    zaprawiłom się
    +(e)m się zaprawiło
    zaprawiliśmy się
    +(e)śmy się zaprawili
    zaprawiłyśmy się
    +(e)śmy się zaprawiły
    2 os. zaprawiłeś się
    +(e)ś się zaprawił
    zaprawiłaś się
    +(e)ś się zaprawiła
    zaprawiłoś się
    +(e)ś się zaprawiło
    zaprawiliście się
    +(e)ście się zaprawili
    zaprawiłyście się
    +(e)ście się zaprawiły
    3 os. zaprawił się
    zaprawiła się
    zaprawiło się
    zaprawili się
    zaprawiły się

    bezosobnik: zaprawiono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zaprawmy się
    2 os. zapraw się
    zaprawcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zaprawiłbym się
    bym się zaprawił
    zaprawiłabym się
    bym się zaprawiła
    zaprawiłobym się
    bym się zaprawiło
    zaprawilibyśmy się
    byśmy się zaprawili
    zaprawiłybyśmy się
    byśmy się zaprawiły
    2 os. zaprawiłbyś się
    byś się zaprawił
    zaprawiłabyś się
    byś się zaprawiła
    zaprawiłobyś się
    byś się zaprawiło
    zaprawilibyście się
    byście się zaprawili
    zaprawiłybyście się
    byście się zaprawiły
    3 os. zaprawiłby się
    by się zaprawił
    zaprawiłaby się
    by się zaprawiła
    zaprawiłoby się
    by się zaprawiło
    zaprawiliby się
    by się zaprawili
    zaprawiłyby się
    by się zaprawiły

    bezosobnik: zaprawiono by się

    bezokolicznik: zaprawić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaprawiwszy się

    gerundium: zaprawienie się

    odpowiednik aspektowy: zaprawiać się

  • bez ograniczeń + zaprawić się +
    w CZYM
  • Od:  prawić ; zob.  prawy