-
2.
chem. fiz. ostro wyróżniający się maksymalny punkt na wykresie obrazującym jakąś wielkość -
Wyraz używany czasem także dla oznaczenia wyróżniającej się wartości minimalnej określanej wartości.
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
wielkość, -
Mając zaznaczony kąt, przy którym zaczyna się pomiar, można na osi odciętych odczytać wartość kąta ugięcia w dowolnym miejscu na dyfraktogramie. Wyraźne piki odpowiadają poszczególnym wiązkom interferencyjnym, pochodzącym od określonych płaszczyzn sieciowych kryształu.
źródło: NKJP: Myślińska Elżbieta: Laboratoryjne badania gruntów, 1998
[...] Szerokość maksimum, widocznego na wykresie, pochodzi nie tylko od błędów pomiarów (ten „składnik'' szerokości można obliczyć), lecz przede wszystkim od szerokości własnej piku rezonansowego.
źródło: NKJP: Ewa Skrzypczak, Zygmunt Szafliński: Wstęp do fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych: wykłady, 1995
Jeśli nie jesteśmy w stanie wykryć poszczególnych pików izotopowych, możemy mieć problem z obliczeniem masy.
źródło: NKJP: Internet
Sygnał elektryczny z detektora po wzmocnieniu jest zapisywany w postaci piku chromatograficznego. [...] Analiza jakościowa polegająca na identyfikacji pików odpowiadających poszczególnym składnikom próbki odbywa się przede wszystkim za pomocą wielkości retencyjnych (czas, objętość).
źródło: NKJP: Witold Ciesielski, Robert Zakrzewski, Sławomira Skrzypek: Laboratorium analizy instrumentalnej, 2002
Chromatogramy przyjmują zwykle kształt serii ostrych pików, których wysokość odpowiada chwilowemu stężeniu wychodzącego z kolumny związku chemicznego, a powierzchnię pola pod pikiem można przeliczyć na całkowite stężenie danego związku chemicznego w całej analizowanej próbce.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pik
piki
D. pika
pików
C. pikowi
pikom
B. pik
piki
N. pikiem
pikami
Ms. piku
pikach
W. piku
piki
Inne uwagi
W dopełniaczu lp używana jest forma piku
-
+ pik + (JAKI) -
ang. peak 'szczyt'