wygłupić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. zrobić lub powiedzieć coś niemądrego lub nieodpowiedniego w danej sytuacji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	[...] było mu przykro. Co więcej - czuł, że się wygłupił, że wypadł ze swojej roli, i w dodatku nie bardzo rozumiał, jak doszło do tego, że zachował się tak, jak się zachował. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	Rzucił okiem na innych gości. Co się robi z tą pomarańczą i truskawką? Zjada się czy to tylko dekoracja? Nie chciał się wygłupić. źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K., 2006
	Chłopcy czekali na Piotrka jeszcze godzinę. Chyba o godzinie 17 Jurek zaproponował, żeby zadzwonić na policję. Ale pomyśleli, że się wygłupią, że może Piotrek poszedł do domu. źródło: NKJP: Leszek K. Talko: Wody było po kostki, Gazeta Wyborcza, 1994-08-19
	- Dobrze zrobiłam, że cię nie posłuchałam - powiedziała. - Ale bym się wygłupiła. źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia na rozdrożu, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wygłupiłem się +(e)m się wygłupił	wygłupiłam się +(e)m się wygłupiła	wygłupiłom się +(e)m się wygłupiło	wygłupiliśmy się +(e)śmy się wygłupili	wygłupiłyśmy się +(e)śmy się wygłupiły
2 os.	wygłupiłeś się +(e)ś się wygłupił	wygłupiłaś się +(e)ś się wygłupiła	wygłupiłoś się +(e)ś się wygłupiło	wygłupiliście się +(e)ście się wygłupili	wygłupiłyście się +(e)ście się wygłupiły
3 os.	wygłupił się	wygłupiła się	wygłupiło się	wygłupili się	wygłupiły się

bezosobnik: wygłupiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wygłupmy się
2 os.	wygłup się	wygłupcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wygłupiłbym się bym się wygłupił	wygłupiłabym się bym się wygłupiła	wygłupiłobym się bym się wygłupiło	wygłupilibyśmy się byśmy się wygłupili	wygłupiłybyśmy się byśmy się wygłupiły
2 os.	wygłupiłbyś się byś się wygłupił	wygłupiłabyś się byś się wygłupiła	wygłupiłobyś się byś się wygłupiło	wygłupilibyście się byście się wygłupili	wygłupiłybyście się byście się wygłupiły
3 os.	wygłupiłby się by się wygłupił	wygłupiłaby się by się wygłupiła	wygłupiłoby się by się wygłupiło	wygłupiliby się by się wygłupili	wygłupiłyby się by się wygłupiły

bezosobnik: wygłupiono by się

bezokolicznik: wygłupić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wygłupiwszy się

gerundium: wygłupienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wygłupiać się

Rz_osobowy

+

wygłupić się

+

Zob. głupi