-
3.
sprawiające przykrość poczucie braku czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- wewnętrzna; życiowa; bolesna, dziwna, przeraźliwa, straszliwa, straszna; absolutna, całkowita, kompletna, zupełna pustka; pustka aksjologiczna, duchowa, egzystencjalna, emocjonalna, uczuciowa
- pustka życia
- pustka w głowie, w sercu
- pustka i bezsens, pustka i cierpienie, pustka i lęk, pustka i nicość, pustka i nuda, pustka i osamotnienie, pustka i rozpacz, pustka i samotność, pustka i smutek
- poczucie, uczucie pustki
- pustka panuje
- nie znosić pustki
- wypełniać, zapełnić/zapełniać; czuć pustkę
-
To więcej niż samotność; to zupełna pustka, podkreślająca obcość wszystkiego dokoła.
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem (Francja 1940-1944), 1957
Oglądają telewizję, ponieważ są znudzeni, samotni i chcą wypełnić czymś pustkę swego życia.
źródło: NKJP: Piotr T. Nowakowski: Rodzina w społeczeństwie informacyjnym, Wychowawca, nr 201, 2009-09
Szedł przed siebie automatycznie, nie widząc niczego, z uczuciem obezwładniającej pustki, przykrej, ale niebolesnej, coś zjadało go od środka.
źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pustka
pustki
D. pustki
pustek
C. pustce
pustkom
B. pustkę
pustki
N. pustką
pustkami
Ms. pustce
pustkach
W. pustko
pustki
-
Zob. pusty