rzeczywisty - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

taki, który istnieje obiektywnie

Kwalifikacja tematyczna

ATEMATYCZNY

Relacje znaczeniowe

sprzeczne:

fikcyjny

Połączenia

rzeczywisty partner, właściciel; obiekt; fakt, przypadek; problem; proces, postęp, wpływ, udział; skutek, wynik,związek; zamiar; rynek; świat rzeczywisty; rzeczywista osoba; alternatywa, konkurencja; reforma, zmiana; umiejętność; rola; władza; możliwość, potrzeba; ochrona, pomoc, praca; wolność; rzeczywiste miejsce; badanie, dokonanie, działanie, osiągnięcie; wydarzenie, zdarzenie; niebezpieczeństwo, zagrożenie; obciążenie; przeżycie; zainteresowanie, zapotrzebowanie
rzeczywisty i domniemany, rzeczywisty i faktyczny, rzeczywisty i potencjalny, rzeczywisty i pozorny, rzeczywisty i prawdziwy, rzeczywisty i realny, rzeczywisty i symboliczny, rzeczywisty i urojony, rzeczywisty i wirtualny, rzeczywisty i wyimaginowany, rzeczywisty i wyobrażony
zbliżony do rzeczywistego

Cytaty

Co i rusz ktoś postępuje wbrew elementarnym zasadom logiki, mało kto opiera się na rzeczywistych badaniach, budując raczej niestworzone, wyssane z palca teorie [...].

źródło: NKJP: Jarosław Loretz: Drgawki przed ekranem, Esencja, nr 07, 2009-09-08

Powstanie sieci w założeniu ma dostosować strukturę szpitali do rzeczywistych potrzeb zdrowotnych społeczeństwa. Obecnie w niektórych specjalizacjach medycznych jest za dużo miejsc szpitalnych, a brakuje ich w innych - np. dla przewlekle chorych.

źródło: NKJP: (PAP): W sieci nie zginą, Dziennik Polski, 2006-10-05

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rzeczywisty	rzeczywisty	rzeczywisty	rzeczywiste	rzeczywista
D.	rzeczywistego	rzeczywistego	rzeczywistego	rzeczywistego	rzeczywistej
C.	rzeczywistemu	rzeczywistemu	rzeczywistemu	rzeczywistemu	rzeczywistej
B.	rzeczywistego	rzeczywistego	rzeczywisty	rzeczywiste	rzeczywistą
N.	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistą
Ms.	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistej
W.	rzeczywisty	rzeczywisty	rzeczywisty	rzeczywiste	rzeczywista

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rzeczywiści	rzeczywiści	rzeczywiste	rzeczywiste
D.	rzeczywistych	rzeczywistych	rzeczywistych	rzeczywistych
C.	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistym	rzeczywistym
B.	rzeczywistych	rzeczywistych	rzeczywistych	rzeczywiste
N.	rzeczywistymi	rzeczywistymi	rzeczywistymi	rzeczywistymi
Ms.	rzeczywistych	rzeczywistych	rzeczywistych	rzeczywistych
W.	rzeczywiści	rzeczywiści	rzeczywiste	rzeczywiste

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rzeczywistszy	rzeczywistszy	rzeczywistszy	rzeczywistsze	rzeczywistsza
D.	rzeczywistszego	rzeczywistszego	rzeczywistszego	rzeczywistszego	rzeczywistszej
C.	rzeczywistszemu	rzeczywistszemu	rzeczywistszemu	rzeczywistszemu	rzeczywistszej
B.	rzeczywistszego	rzeczywistszego	rzeczywistszy	rzeczywistsze	rzeczywistszą
N.	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszą
Ms.	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rzeczywistsi	rzeczywistsi	rzeczywistsze	rzeczywistsze
D.	rzeczywistszych	rzeczywistszych	rzeczywistszych	rzeczywistszych
C.	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszym	rzeczywistszym
B.	rzeczywistszych	rzeczywistszych	rzeczywistszych	rzeczywistsze
N.	rzeczywistszymi	rzeczywistszymi	rzeczywistszymi	rzeczywistszymi
Ms.	rzeczywistszych	rzeczywistszych	rzeczywistszych	rzeczywistszych

Składnia

	+	rzeczywisty	+
szyk: neutralny

Pochodzenie

Odpowiednik cs. rěčevitъ / rěčivitъ 'wymowny' (odpowiednik gr. lógios, łac. fācundus). Zbudowany na wzór oczywisty , w którym druga część wyrazu -*vistъ < *vid-tъ od psł. *viděti ‘widzieć’ (zob. widzieć).
W XVIII w. wyraz używany do przekładu fr. réel 'rzeczywisty' (w antonimicznym znaczeniu do względny ).