-
4.
osoba uznawana w swoim postępowaniu za szczególnie złośliwą lub okrutną, a wręcz pozbawioną ludzkich uczuć -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- mały; męski potwór; potwór moralny
- potwór bez serca
- dziecko, człowiek potwór
- twarz potwora
- zrobić/robić z kogoś; stworzyć potwora
- okazać się potworem
- uznać/uznawać kogoś za potwora
-
Uważałem go za miłego człowieka, dlatego nie chce mi się wierzyć w stawiane mu zarzuty. Prasa zrobiła z niego potwora.
źródło: NKJP: Agata Szczepaniak-Kamińska: Upadek, Gazeta Poznańska, 2005-10-21
Zostałem nazwany małym potworem bez serca.
źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Matki popatrzyły na siebie. – Wychowałam potwora – szepnęła teściowa. Podały jej chusteczkę, objęły i zaczęły pocieszać
źródło: NKJP: Paulina Grych, Numer zerowy, 2007
Zaskakiwać może jednak reakcja Walentiny, która [...], wybuchając gniewem, oznajmia, że nienawidzi Katii, uważa ją za potwora, ponieważ ta zniszczyła życie jej i człowieka, którego przed laty kochała.
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: East Side Story: Podróż do wnętrza sumienia, Esensja, 2009-04-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. potwór
potworowie
potworzy
potwory
ndepr potwory
depr D. potwora
potworów
C. potworowi
potworom
B. potwora
potworów
potwory
N. potworem
potworami
Ms. potworze
potworach
W. potworze
potworowie
potworzy
potwory
ndepr potwory
depr -
Wcześniejsze potwora , kontynuujące płn. psł. *potvora 'twór, wytwór; stwór, stworzenie, żywa istota; coś przetworzonego, przekształconego, dziwacznego, monstrum', rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego *potvoriti w dwóch znaczeniach: 'utworzyć, stworzyć' i 'przetworzyć, przekształcić, zmienić'; zob. tworzyć