przytulić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przycisnąć czule do siebie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

przytulić córkę, dziecko, syna, ukochaną; lalkę, misia
przytulić do piersi, do serca, do siebie
przytulić mocno
przytulić i pocałować, przytulić i pocieszyć, przytulić i uspokoić; objąć i przytulić, pogłaskać i przytulić

	Matka zbliżyła się z wolna, objęła córkę ramieniem i przytuliła do siebie. źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
	[...] mocno przytuliłam kuzynkę do serca. źródło: NKJP: (BL): Z sercem na dłoni, Dziennik Zachodni, 2003-05-21
	[...] zrobiło się ciepło i przytulnie. Albercik przytulił swego misia, spojrzał na aniołka, powieki mu opadły... źródło: NKJP: RED: Napisz bajkę dla dziecka, Gazeta Poznańska, 2003-11-07
	Jednym z najpopularniejszych miejsc w parku jest wiejska zagroda, w której maluchy mogą nie tylko zobaczyć, ale i dotknąć domowych zwierząt - przytulić małą kozę, pogłaskać prosiaczka. źródło: NKJP: Małgorzata Gradkowska: Między kinem a trzepakiem, Dziennik Bałtycki, 1998-05-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytuliłem +(e)m przytulił	przytuliłam +(e)m przytuliła	przytuliłom +(e)m przytuliło	przytuliliśmy +(e)śmy przytulili	przytuliłyśmy +(e)śmy przytuliły
2 os.	przytuliłeś +(e)ś przytulił	przytuliłaś +(e)ś przytuliła	przytuliłoś +(e)ś przytuliło	przytuliliście +(e)ście przytulili	przytuliłyście +(e)ście przytuliły
3 os.	przytulił	przytuliła	przytuliło	przytulili	przytuliły

bezosobnik: przytulono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytulmy
2 os.	przytul	przytulcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytuliłbym bym przytulił	przytuliłabym bym przytuliła	przytuliłobym bym przytuliło	przytulilibyśmy byśmy przytulili	przytuliłybyśmy byśmy przytuliły
2 os.	przytuliłbyś byś przytulił	przytuliłabyś byś przytuliła	przytuliłobyś byś przytuliło	przytulilibyście byście przytulili	przytuliłybyście byście przytuliły
3 os.	przytuliłby by przytulił	przytuliłaby by przytuliła	przytuliłoby by przytuliło	przytuliliby by przytulili	przytuliłyby by przytuliły

bezosobnik: przytulono by

bezokolicznik: przytulić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytuliwszy

gerundium: przytulenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytulony

odpowiedniki aspektowe: przytulać , tulić

Rz_osobowy

+

przytulić

+

KOGO/CO + (do CZEGO)

Zob. tulić