błędny ognik
-
bladoniebieski płomyk pojawiający się w nocy na bagnach i torfowiskach, w wierzeniach ludowych postrzegany jako pokutująca po śmierci dusza, prowadząca ludzi na manowce
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Ot, trochę wyły po nocach upiory, zawodziły leśne płaczki i błędne ogniki tańczyły na trzęsawiskach. Nic sensacyjnego.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Krzyże i kapliczki chroniły przed złem, które czaiło się wszędzie, zwłaszcza o zmroku, kiedy mgły snuły się nad łąkami, a wyobraźnia pozwalała doszukiwać się w nich postaci budzących grozę. Błędne ogniki mamiły, prowadziły na bagna i topiele.
źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 1974
Demony wodne istniały nad jeziorami - w osobach Radunicy czy topielca, a także nad morzem - w postaci błędnych ogników, które oznaczały klabaternika, czyli duszę noworodka zmarłego przed ochrzczeniem.
źródło: NKJP: (J.S.): Kaszubskie demony, NTN Kartuzy, 1999-12-23
To święto wywodzi się od celtyckiego obyczaju Samhain. Wydrążona dynia ze światełkiem w środku dla irlandzkich chłopców oznaczała błędne ogniki uważane za dusze zmarłych.
źródło: NKJP: Piotr Nowotny: Dziady rodzime i amerykańskie, Mazowieckie To i Owo, 2006-05-11
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
m3, odmienny: błędny , ognik