-
3.
książk. całkowite niepowodzenie w jakichś działaniach bądź w określonej dziedzinie życia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- katastrofa domowa, życiowa; demograficzna; dziejowa; ekonomiczna, finansowa, gospodarcza
- katastrofa nadciąga
- coś prowadzi do katastrofy
- coś idzie, zmierza ku katastrofie
-
Nieszczęśliwe dzieciństwo nie zawsze prowadzi do życiowej katastrofy. Czasami ma zbawienne skutki: może uczynić cię o wiele silniejszą i szczęśliwszą w przyszłości.
źródło: NKJP: Małgorzata Wiankowska-Arendolf: Z Kopciuszka w księżniczkę, Cosmopolitan, 2000
Tomek miał dla siebie i dla mnie coś odgrzać, niestety, wylał cały garnek zupy na podłogę. Może jeszcze coś się wydarzyło. Nie pamiętam szczegółów, ale był to dzień jakichś upiornych katastrof domowych.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
Bezdzietność i jedynactwo w krótkim czasie może przynieść katastrofę demograficzną narodowi i państwu.
źródło: NKJP: ks. Jan Śledzianowski: Rodzina wielodzietna, Wychowawca, 2009
Wiara w możliwość katastrofy gospodarczej czy politycznej osłabia odporność grup i społeczeństw nią zagrożonych, tym samym przyśpieszając realizację „proroctwa”.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. katastrofa
katastrofy
D. katastrofy
katastrof
C. katastrofie
katastrofom
B. katastrofę
katastrofy
N. katastrofą
katastrofami
Ms. katastrofie
katastrofach
W. katastrofo
katastrofy
-
+ katastrofa + (JAKA) -
łac. catastropha
z gr. katastrophḗ 'przewrót, nagła zmiana (akcji w dramacie)'