kusy II

Od słowa do słowa, z targu w targ, stanęło na tym, że diablik ma za pół godziny cały transport ryb z Włoch dostawić. Trochę z początku kręcił kusy rogami na tak krótki termin, ale w końcu namyślił się i wyleciał oknem, tak iż tylko zafurczało w powietrzu.

źródło: NKJP: Hanna Kostyrko: Klechdy domowe, 1995

Nie wiesz, kogo my dzisiaj na drodze... Ech, co ja ci będę gadał. - Kogo? Stasiek rozejrzał się po stodole, zerknął przez szparę między deskami i szepnął: - Kusego. - Kogo? - Antychrysta we własnej osobie.

źródło: NKJP: Piotr Rowicki: Przed górami, przed lasami, 2005

- Co to za czort? - zapytał. - Niemiecka sztuka - odparł major - duch tej ziemi... - Dlaczego go nie wyrzucą? - Ma swoją cenę. Sekretarz pokręcił głową. - U nas kusy to ma przynajmniej rogi i ogon. A ten tu...

źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

Wiem, bo wzrok mam jeszcze dobry i widzę, jak ludzie, idący do kościoła ścieżką koło mego domu, kluczą po niej, skaczą, kołem obchodzą, jakby ona była zapowietrzona, jakby co chwilę na niej spotykali wyłażącego z czeluści piekielnych Kusego.

źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1986