gnębić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wywoływać w kimś uczucie niepokoju lub przygnębienia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

myśl, problem, pytanie, złe przeczucie, jakaś sprawa, zmartwienie gnębi; podejrzenia, wątpliwości, wyrzuty sumienia gnębią kogoś

	Znalazł odpowiedź na pytanie, które gnębiło go od czasu pamiętnej rozmowy. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
	Gnębił ją koszmar, w którym widziała dziwne światła. źródło: NKJP: Neal Stephenson: Diamentowy wiek, Esensja, 2007, nr 05 (LXVII)
	- Coś panią gnębi. Widać nosi pani wielki ciężar. Trzeba go zrzucić, zostawić gdzieś w przydrożnej miedzy, bo zgniecie. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć... , 2001
	Wtedy też poruszyłem pierwszy raz gnębiącą mnie i zatruwającą każdą przyjemność sprawę jakiegoś unormowania naszego związku oficjalnie. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
	Największe wrażenie i smutek zawsze robiły na mnie chore dzieci, zwłaszcza te na wózkach inwalidzkich. [...] Gnębiło mnie, że nigdy nic dla nich nie zrobiłam. W tym roku postanowiłam to zmienić. źródło: NKJP: Bożena M. Dołęgowska-Wysocka: Judym z „Górki”, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2003-09-02

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: gnębiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę gnębił będę gnębić	będę gnębiła będę gnębić	będę gnębiło będę gnębić	będziemy gnębili będziemy gnębić	będziemy gnębiły będziemy gnębić
2 os.	będziesz gnębił będziesz gnębić	będziesz gnębiła będziesz gnębić	będziesz gnębiło będziesz gnębić	będziecie gnębili będziecie gnębić	będziecie gnębiły będziecie gnębić
3 os.	będzie gnębił będzie gnębić	będzie gnębiła będzie gnębić	będzie gnębiło będzie gnębić	będą gnębili będą gnębić	będą gnębiły będą gnębić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		gnębijmy gnębmy
2 os.	gnęb gnębij	gnębcie gnębijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gnębiłbym bym gnębił	gnębiłabym bym gnębiła	gnębiłobym bym gnębiło	gnębilibyśmy byśmy gnębili	gnębiłybyśmy byśmy gnębiły
2 os.	gnębiłbyś byś gnębił	gnębiłabyś byś gnębiła	gnębiłobyś byś gnębiło	gnębilibyście byście gnębili	gnębiłybyście byście gnębiły
3 os.	gnębiłby by gnębił	gnębiłaby by gnębiła	gnębiłoby by gnębiło	gnębiliby by gnębili	gnębiłyby by gnębiły

bezosobnik: gnębiono by

bezokolicznik: gnębić

imiesłów przysłówkowy współczesny: gnębiąc

gerundium: gnębienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: gnębiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: gnębiony

odpowiednik aspektowy: zgnębić

Rz_nieżywotny	+	gnębić	+	KOGO
(to), że ZDANIE	+	gnębić	+	KOGO

płn. psł. *gnobiti 'męczyć, dręczyć, unicestwiać, niszczyć'