pogonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zmusić w jakiś sposób do szybszego poruszania się

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

	Nie czekając na odpowiedź, pogoniła konia i zniknęła pomiędzy drzewami. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Intuicyjnie pogonił wierzchowca i przez moment nawet wyprzedził w szaleńczym biegu swoich towarzyszy, ale naprawdę uwierzył własnym zmysłom dopiero, gdy zaczerpnął w dłonie zimnej studziennej wody i opłukał w niej rozognioną, zmęczoną twarz. źródło: NKJP: Joanna Burgiełł: Beduin, Pinezka.pl, 2007-04
	Gdy tylko wsiedli, woźnica pogonił konie i wyruszyli żegnani machaniem Daneh. źródło: NKJP:John Ringo, Wbrew fali, Esensja, 2007-02
	Otworzył drzwi i gestem pogonił kapitana. Wyszli, kierując się do kantyny. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogoniłem +(e)m pogonił	pogoniłam +(e)m pogoniła	pogoniłom +(e)m pogoniło	pogoniliśmy +(e)śmy pogonili	pogoniłyśmy +(e)śmy pogoniły
2 os.	pogoniłeś +(e)ś pogonił	pogoniłaś +(e)ś pogoniła	pogoniłoś +(e)ś pogoniło	pogoniliście +(e)ście pogonili	pogoniłyście +(e)ście pogoniły
3 os.	pogonił	pogoniła	pogoniło	pogonili	pogoniły

bezosobnik: pogoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pogońmy
2 os.	pogoń	pogońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogoniłbym bym pogonił	pogoniłabym bym pogoniła	pogoniłobym bym pogoniło	pogonilibyśmy byśmy pogonili	pogoniłybyśmy byśmy pogoniły
2 os.	pogoniłbyś byś pogonił	pogoniłabyś byś pogoniła	pogoniłobyś byś pogoniło	pogonilibyście byście pogonili	pogoniłybyście byście pogoniły
3 os.	pogoniłby by pogonił	pogoniłaby by pogoniła	pogoniłoby by pogoniło	pogoniliby by pogonili	pogoniłyby by pogoniły

bezosobnik: pogoniono by

bezokolicznik: pogonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pogoniwszy

gerundium: pogonienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pogoniony

odpowiednik aspektowy: poganiać

Rz_osobowy

+

pogonić

+

KOGO/CO + (CZYM)

psł. *pogoniti

Zob. gonić