rozchodzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozchodziłem się +(e)m się rozchodził	rozchodziłam się +(e)m się rozchodziła	rozchodziłom się +(e)m się rozchodziło	rozchodziliśmy się +(e)śmy się rozchodzili	rozchodziłyśmy się +(e)śmy się rozchodziły
2 os.	rozchodziłeś się +(e)ś się rozchodził	rozchodziłaś się +(e)ś się rozchodziła	rozchodziłoś się +(e)ś się rozchodziło	rozchodziliście się +(e)ście się rozchodzili	rozchodziłyście się +(e)ście się rozchodziły
3 os.	rozchodził się	rozchodziła się	rozchodziło się	rozchodzili się	rozchodziły się

bezosobnik: rozchodzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozchodźmy się
2 os.	rozchodź się	rozchodźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozchodziłbym się bym się rozchodził	rozchodziłabym się bym się rozchodziła	rozchodziłobym się bym się rozchodziło	rozchodzilibyśmy się byśmy się rozchodzili	rozchodziłybyśmy się byśmy się rozchodziły
2 os.	rozchodziłbyś się byś się rozchodził	rozchodziłabyś się byś się rozchodziła	rozchodziłobyś się byś się rozchodziło	rozchodzilibyście się byście się rozchodzili	rozchodziłybyście się byście się rozchodziły
3 os.	rozchodziłby się by się rozchodził	rozchodziłaby się by się rozchodziła	rozchodziłoby się by się rozchodziło	rozchodziliby się by się rozchodzili	rozchodziłyby się by się rozchodziły

bezosobnik: rozchodzono by się

bezokolicznik: rozchodzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozchodziwszy się

gerundium: rozchodzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

ogsł. *orz-choditi sę

Zob. chodzić