rozwiązać - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

urzęd. spowodować, że określony stosunek między ludźmi albo ludźmi i instytucjami, zawarty według przepisów prawa, przestaje obowiązywać

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

antonimy:

zawrzeć

	Jak będzie trzeba, to napiszę nawet do Watykanu. W końcu to żona mnie zostawiła, a nie ja ją! Na pewno są jakieś paragrafy, żeby rozwiązać to fikcyjne małżeństwo. źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie. Odcinek 228, 2010
	Borejsza otrzymał od prezesa [...] pismo następującej treści: „W związku z tym, że tygodnik ”Odrodzenie„ z dniem 31 III br. łączy się z tygodnikiem ”Kuźnica„ [...] - jesteśmy zmuszeni rozwiązać z Obywatelem Redaktorem umowę o pracę [...]”. źródło: NKJP: Eryk Krasucki: Międzynarodowy komunista Jerzy Borejsza – biografia polityczna, 2009
	Piłkarz ten [...] nawet zaakceptował warunki finansowe. WKS chciał jednak zapisu w umowie, dzięki któremu w ciągu trzech miesięcy mógłby rozwiązać kontrakt za porozumieniem stron. źródło: NKJP: Sporna wyrwa, Gazeta Wrocławska, 2002-07-27
	W terminie jednego miesiąca od zawiadomienia przewidzianego w § 3 pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy źródło: NKJP: Kodeks Pracy

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwiązałem +(e)m rozwiązał	rozwiązałam +(e)m rozwiązała	rozwiązałom +(e)m rozwiązało	rozwiązaliśmy +(e)śmy rozwiązali	rozwiązałyśmy +(e)śmy rozwiązały
2 os.	rozwiązałeś +(e)ś rozwiązał	rozwiązałaś +(e)ś rozwiązała	rozwiązałoś +(e)ś rozwiązało	rozwiązaliście +(e)ście rozwiązali	rozwiązałyście +(e)ście rozwiązały
3 os.	rozwiązał	rozwiązała	rozwiązało	rozwiązali	rozwiązały

bezosobnik: rozwiązano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozwiążmy
2 os.	rozwiąż	rozwiążcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwiązałbym bym rozwiązał	rozwiązałabym bym rozwiązała	rozwiązałobym bym rozwiązało	rozwiązalibyśmy byśmy rozwiązali	rozwiązałybyśmy byśmy rozwiązały
2 os.	rozwiązałbyś byś rozwiązał	rozwiązałabyś byś rozwiązała	rozwiązałobyś byś rozwiązało	rozwiązalibyście byście rozwiązali	rozwiązałybyście byście rozwiązały
3 os.	rozwiązałby by rozwiązał	rozwiązałaby by rozwiązała	rozwiązałoby by rozwiązało	rozwiązaliby by rozwiązali	rozwiązałyby by rozwiązały

bezosobnik: rozwiązano by

bezokolicznik: rozwiązać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwiązawszy

gerundium: rozwiązanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwiązany

odpowiednik aspektowy: rozwiązywać

+

rozwiązać

+

CO

Zob. wiązać