konsekwencja - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wytrwałe i systematyczne działanie oparte na przestrzeganiu stale tych samych zasad

[konsekfencja] lub [kąsekfencja]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

	sprzeczne:	niekonsekwencja
	hiperonimy:	wytrwałość

pełna, wielka, żelazna konsekwencja
konsekwencja w ataku, w defensywie, w grze, w obronie; w polityce; w budowaniu czegoś, w dążeniu do czegoś, w działaniu, w postępowaniu, w realizacji czegoś, w realizowaniu czegoś
konsekwencja i cierpliwość, konsekwencja i determinacja, konsekwencja i logika, konsekwencja i odwaga, konsekwencja i skuteczność, konsekwencja i stanowczość, konsekwencja i wytrwałość, konsekwencja i zdecydowanie; dyscyplina i konsekwencja, koncentracja i konsekwencja, spójność i konsekwencja, upór i konsekwencja
brak, odrobina konsekwencji
brakuje, zabrakło konsekwencji
wymagać konsekwencji
imponować konsekwencją
pochwalić za konsekwencję

	Zaraz po koronacji Sobieski zaczął z żelazną konsekwencją dążyć do zrealizowania głównego celu polityki wyznawców Izydy. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
	Powszechna edukacja ekologiczna wymaga dużej konsekwencji i wytrwałości. Nie można w niej ograniczać się do jednorazowych akcji. Powinna być realizowana ciągle [...]. źródło: NKJP: Wiktoria Sobczyk: Edukacja ekologiczna i prozdrowotna, 2000
	Jeśli nie zabraknie mi konsekwencji w działaniu, efekty przyjdą, wcześniej czy później. źródło: NKJP: Adam Ligiecki: Robić swoje, Echo Dnia, 2004-07-28
	Niewątpliwie jednak taka praca jest trudna - wymaga konsekwencji w klubowej polityce, cierpliwości działaczy, nakładów finansowych także ze strony rodziców i czasu. źródło: NKJP: Królestwo za młodzieżowca, Dziennik Polski, 2003-07-19

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

ang. consequence

fr. conséquence

niem. Konsequenz

z p.-łac. consequentia 'następstwo, następowanie jednego po drugim, szereg, łańcuch'