polecieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spłynąć

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Jak mój tata dostanie to pismo, to przez pana dostanie zawału i umrze – wybuchła, łzy poleciały jej z oczu, a ja zdębiałem.

źródło: NKJP: Tomasz Minorczyk: Czy to już sukces?, Wychowawca, 2005-10

Palący się płyn poleciał na Przemka.

źródło: NKJP: Hubert Bierndgarski: Bo ja się tak bardzo boję ognia, Dziennik Bałtycki, 2006-10-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poleciałem +(e)m poleciał	poleciałam +(e)m poleciała	poleciałom +(e)m poleciało	polecieliśmy +(e)śmy polecieli	poleciałyśmy +(e)śmy poleciały
2 os.	poleciałeś +(e)ś poleciał	poleciałaś +(e)ś poleciała	poleciałoś +(e)ś poleciało	polecieliście +(e)ście polecieli	poleciałyście +(e)ście poleciały
3 os.	poleciał	poleciała	poleciało	polecieli	poleciały

bezosobnik: poleciano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		polećmy
2 os.	poleć	polećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poleciałbym bym poleciał	poleciałabym bym poleciała	poleciałobym bym poleciało	polecielibyśmy byśmy polecieli	poleciałybyśmy byśmy poleciały
2 os.	poleciałbyś byś poleciał	poleciałabyś byś poleciała	poleciałobyś byś poleciało	polecielibyście byście polecieli	poleciałybyście byście poleciały
3 os.	poleciałby by poleciał	poleciałaby by poleciała	poleciałoby by poleciało	polecieliby by polecieli	poleciałyby by poleciały

bezosobnik: poleciano by

bezokolicznik: polecieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poleciawszy

gerundium: polecenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: lecieć

Rz_nieżywotny

+

polecieć

+

(SKĄD)

Zob. lecieć