-
1.
osoba lub zwierzę, które zostaje poszkodowane w jakiś sposób, doznaje jakiejś krzywdy lub utraty życia -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
- przypadkowa ofiara
- ofiara huraganu, katastrofy, powodzi, śnieżycy; reżimu, systemu, ucisku; morderstwa, przemocy, przestępstwa, zamachu, zbrodni; oszustwa
- ofiary w ludziach
-
Tego samego dnia, kiedy znaleziono tę licealistkę - redaktor znów pomasował wypielęgnowaną bródkę - jeden z mieszkańców kamienicy, tej z przechodnią bramą, przypomniał naszym krakowskim kolegom, że w tym samym miejscu przed laty Karol Kot zaatakował jedną ze swoich ofiar. To też była młoda dziewczyna.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
[...] myśliwi, widząc zwierzynę w odległości większej niż pięćdziesiąt metrów, nie strzelają wcale. W przeciwnym razie mogą co najwyżej skaleczyć tropioną ofiarę i to też przy dużym szczęściu.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Historia i fantastyka, 2005
To musiał być naprawdę straszny wypadek. Miał już w swoim zbiorze wiele takich wypadków, ale jeszcze nigdy nie było aż tylu ofiar. - W wyniku eksplozji bomby-pułapki na przedmieściach Belfastu zginęło czworo przechodniów i ciężko ranny został brytyjski żołnierz.
źródło: NKJP: Adam Barczyński: Ślepy los, 1999
Był zwyczajnym mężczyzną, więźniem kindersztuby i ofiarą konwenansów [...].
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Nikczemne historie, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ofiara
ofiary
D. ofiary
ofiar
C. ofierze
ofiarom
B. ofiarę
ofiary
N. ofiarą
ofiarami
Ms. ofierze
ofiarach
W. ofiaro
ofiary
-
st.czes. ofěra
z śr.-w.-niem. opfer, opfar