okantować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

pot. oszukać

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:

kiwnąć
oszukać

Cytaty

Na fikcyjnym sprowadzaniu aut z zagranicy okantował dziesiątki osób z Przemyśla i okolic.

źródło: NKJP: (dom): Oszust jakich mało, Życie Podkarpackie, 2008-01-10

- Obiecali, że zapłacą w następnym miesiącu i nie pokazali się do tej pory. Ja to spokojnie zniosłam, ale brat strasznie się wściekł, że go wykołowali. Zawsze mówił, że cwany chłop jest i okantować się nie da.

źródło: NKJP: Leszek K. Talko, Małgorzata Święchowicz (współpraca): Pół roku Dynastii?, Gazeta Wyborcza, 1994-04-15

Wciąż słyszymy, że ktoś tam gdzieś zażądał kilkunastu milionów dolarów łapówki, gdzieś przyłapano oszusta, który okantował na kilkadziesiąt milionów złotych fiskusa, a tu zamknęli wysokiego urzędnika...

źródło: NKJP: Fortuna w raju, Trybuna Śląska, 2003-10-14

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	okantuję	okantujemy
2 os.	okantujesz	okantujecie
3 os.	okantuje	okantują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	okantowałem +(e)m okantował	okantowałam +(e)m okantowała	okantowałom +(e)m okantowało	okantowaliśmy +(e)śmy okantowali	okantowałyśmy +(e)śmy okantowały
2 os.	okantowałeś +(e)ś okantował	okantowałaś +(e)ś okantowała	okantowałoś +(e)ś okantowało	okantowaliście +(e)ście okantowali	okantowałyście +(e)ście okantowały
3 os.	okantował	okantowała	okantowało	okantowali	okantowały

bezosobnik: okantowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		okantujmy
2 os.	okantuj	okantujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	okantowałbym bym okantował	okantowałabym bym okantowała	okantowałobym bym okantowało	okantowalibyśmy byśmy okantowali	okantowałybyśmy byśmy okantowały
2 os.	okantowałbyś byś okantował	okantowałabyś byś okantowała	okantowałobyś byś okantowało	okantowalibyście byście okantowali	okantowałybyście byście okantowały
3 os.	okantowałby by okantował	okantowałaby by okantowała	okantowałoby by okantowało	okantowaliby by okantowali	okantowałyby by okantowały

bezosobnik: okantowano by

bezokolicznik: okantować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: okantowawszy

gerundium: okantowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	okantowanie	okantowania
D.	okantowania	okantowań
C.	okantowaniu	okantowaniom
B.	okantowanie	okantowania
N.	okantowaniem	okantowaniami
Ms.	okantowaniu	okantowaniach
W.	okantowanie	okantowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: okantowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	okantowany	okantowany	okantowany	okantowane	okantowana
D.	okantowanego	okantowanego	okantowanego	okantowanego	okantowanej
C.	okantowanemu	okantowanemu	okantowanemu	okantowanemu	okantowanej
B.	okantowanego	okantowanego	okantowany	okantowane	okantowaną
N.	okantowanym	okantowanym	okantowanym	okantowanym	okantowaną
Ms.	okantowanym	okantowanym	okantowanym	okantowanym	okantowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	okantowani	okantowani	okantowane	okantowane
D.	okantowanych	okantowanych	okantowanych	okantowanych
C.	okantowanym	okantowanym	okantowanym	okantowanym
B.	okantowanych	okantowanych	okantowanych	okantowane
N.	okantowanymi	okantowanymi	okantowanymi	okantowanymi
Ms.	okantowanych	okantowanych	okantowanych	okantowanych

Składnia

+

okantować

+

KOGO + (na CZYM)

Pochodzenie

Od: kantować (na benzynie)