gardzić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. pieniędzmi

  • 3.

    nie nadawać dużego znaczenia temu, co ogólnie uważane jest za pewną wartość
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  pogardzać
    antonimy:  cenić
    • gardzić modą, pieniędzmi, tradycją, złotem
  • Babka była osobą niepospolitą. Jej sentymentalny socjalizm był sympatyczny. Ona naprawdę gardziła pieniędzmi. Kiedy kuzynka pochwaliła jej popielicowe futro, przywiezione z zesłania, zdjęła je natychmiast: „Podoba ci się, to masz”.

    źródło: NKJP: Andrzej Krzywicki: Diabelski młyn, 2005

    Już po jego przedstawieniach miarkowałem, a teraz jeszcze lepiej to widzę, że mam przed sobą niepospolitą indywidualność, która gardzi modą. Ten człowiek potrafi iść pod prąd, co budzi dla niego instynktowną sympatię.

    źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967

    Jeżeli sztuka francuska wykazała zdolność nieustannych odroczeń, to właśnie dzięki temu, że artyści francuscy nie gardzili tradycją, umieli na nią spojrzeć coraz to na nowo i nie bali się wpływów.

    źródło: NKJP: Czapski Józef: Patrząc, 1996

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gardzę
    gardzimy
    2 os. gardzisz
    gardzicie
    3 os. gardzi
    gardzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gardziłem
    +(e)m gardził
    gardziłam
    +(e)m gardziła
    gardziłom
    +(e)m gardziło
    gardziliśmy
    +(e)śmy gardzili
    gardziłyśmy
    +(e)śmy gardziły
    2 os. gardziłeś
    +(e)ś gardził
    gardziłaś
    +(e)ś gardziła
    gardziłoś
    +(e)ś gardziło
    gardziliście
    +(e)ście gardzili
    gardziłyście
    +(e)ście gardziły
    3 os. gardził
    gardziła
    gardziło
    gardzili
    gardziły

    bezosobnik: gardzono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę gardził
    będę gardzić
    będę gardziła
    będę gardzić
    będę gardziło
    będę gardzić
    będziemy gardzili
    będziemy gardzić
    będziemy gardziły
    będziemy gardzić
    2 os. będziesz gardził
    będziesz gardzić
    będziesz gardziła
    będziesz gardzić
    będziesz gardziło
    będziesz gardzić
    będziecie gardzili
    będziecie gardzić
    będziecie gardziły
    będziecie gardzić
    3 os. będzie gardził
    będzie gardzić
    będzie gardziła
    będzie gardzić
    będzie gardziło
    będzie gardzić
    będą gardzili
    będą gardzić
    będą gardziły
    będą gardzić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gardźmy
    2 os. gardź
    gardźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gardziłbym
    bym gardził
    gardziłabym
    bym gardziła
    gardziłobym
    bym gardziło
    gardzilibyśmy
    byśmy gardzili
    gardziłybyśmy
    byśmy gardziły
    2 os. gardziłbyś
    byś gardził
    gardziłabyś
    byś gardziła
    gardziłobyś
    byś gardziło
    gardzilibyście
    byście gardzili
    gardziłybyście
    byście gardziły
    3 os. gardziłby
    by gardził
    gardziłaby
    by gardziła
    gardziłoby
    by gardziło
    gardziliby
    by gardzili
    gardziłyby
    by gardziły

    bezosobnik: gardzono by

    bezokolicznik: gardzić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: gardząc

    gerundium: gardzenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: gardzący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: gardzony

    odpowiedniki aspektowe: pogardzić , wzgardzić

  • bez ograniczeń + gardzić +
    CZYM
  • psł. *gr̥diti 'czynić wyniosłym; pogardzać, lekceważyć'