wściekać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. wpadać w wielką złość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

krew zalewa kogoś

wściekać się na córkę, na dziecko, na matkę, na męża, na ojca, na syna, na żonę; się na swój los, na obowiązki, na system, na władzę
wściekać się z jakiegoś powodu

	Leżę na swoim łóżku i wściekam się z powodu przymusowej bezczynności. źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
	Matka odwracała poirytowana wzrok do poduszki i nieodmiennie wściekała się na swój los. źródło: NKJP: Sylwia Chutnik: Dzidzia, 2009
	Anna nigdy nie czuła złości do ojca. Nawet kiedy odszedł od nich, wściekała się wyłącznie na matkę. źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
	Piękne damy wściekają się, że śliczny zgrabny chłopiec, zamiast z nimi tańczyć, coraz więcej czasu marnuje na nudne dyskusje z poważnymi i źle ubranymi profesorami. źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960
	- Dlaczego dowiadujemy się o tym z gazet? - wściekał się. źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion..., 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wściekałem się +(e)m się wściekał	wściekałam się +(e)m się wściekała	wściekałom się +(e)m się wściekało	wściekaliśmy się +(e)śmy się wściekali	wściekałyśmy się +(e)śmy się wściekały
2 os.	wściekałeś się +(e)ś się wściekał	wściekałaś się +(e)ś się wściekała	wściekałoś się +(e)ś się wściekało	wściekaliście się +(e)ście się wściekali	wściekałyście się +(e)ście się wściekały
3 os.	wściekał się	wściekała się	wściekało się	wściekali się	wściekały się

bezosobnik: wściekano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wściekał będę się wściekać	będę się wściekała będę się wściekać	będę się wściekało będę się wściekać	będziemy się wściekali będziemy się wściekać	będziemy się wściekały będziemy się wściekać
2 os.	będziesz się wściekał będziesz się wściekać	będziesz się wściekała będziesz się wściekać	będziesz się wściekało będziesz się wściekać	będziecie się wściekali będziecie się wściekać	będziecie się wściekały będziecie się wściekać
3 os.	będzie się wściekał będzie się wściekać	będzie się wściekała będzie się wściekać	będzie się wściekało będzie się wściekać	będą się wściekali będą się wściekać	będą się wściekały będą się wściekać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wściekajmy się
2 os.	wściekaj się	wściekajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wściekałbym się bym się wściekał	wściekałabym się bym się wściekała	wściekałobym się bym się wściekało	wściekalibyśmy się byśmy się wściekali	wściekałybyśmy się byśmy się wściekały
2 os.	wściekałbyś się byś się wściekał	wściekałabyś się byś się wściekała	wściekałobyś się byś się wściekało	wściekalibyście się byście się wściekali	wściekałybyście się byście się wściekały
3 os.	wściekałby się by się wściekał	wściekałaby się by się wściekała	wściekałoby się by się wściekało	wściekaliby się by się wściekali	wściekałyby się by się wściekały

bezosobnik: wściekano by się

bezokolicznik: wściekać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wściekając się

gerundium: wściekanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wściekający się

odpowiednik aspektowy: wściec się

Rz_żywotny	+	wściekać się	+	na KOGO/CO
Rz_osobowy	+	wściekać się	+	że ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	wściekać się	+	MOWA WPROST

psł. *vъz-tekati sę

Zob. wściec