wstrzymać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

przerwać własną czynność lub reakcję na coś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

powstrzymać

Połączenia

wstrzymać oddech, płacz, szloch, śmiech

Cytaty

Stanąwszy przed mieszkaniem Grzegorza, wstrzymałem oddech i przyłożywszy ucho do drzwi, dłuższą chwilę nasłuchiwałem uważnie.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

A przecież pochłaniam te wiersze nie dla treści intelektualnych i politycznych, moralnych i filozoficznych, ale dlatego, że - wstrzymajcie śmiech - są piękne.

źródło: NKJP: Moje dziwne gusta, Gazeta Wyborcza, 1994-01-26

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wstrzymam	wstrzymamy
2 os.	wstrzymasz	wstrzymacie
3 os.	wstrzyma	wstrzymają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wstrzymałem +(e)m wstrzymał	wstrzymałam +(e)m wstrzymała	wstrzymałom +(e)m wstrzymało	wstrzymaliśmy +(e)śmy wstrzymali	wstrzymałyśmy +(e)śmy wstrzymały
2 os.	wstrzymałeś +(e)ś wstrzymał	wstrzymałaś +(e)ś wstrzymała	wstrzymałoś +(e)ś wstrzymało	wstrzymaliście +(e)ście wstrzymali	wstrzymałyście +(e)ście wstrzymały
3 os.	wstrzymał	wstrzymała	wstrzymało	wstrzymali	wstrzymały

bezosobnik: wstrzymano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wstrzymajmy
2 os.	wstrzymaj	wstrzymajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wstrzymałbym bym wstrzymał	wstrzymałabym bym wstrzymała	wstrzymałobym bym wstrzymało	wstrzymalibyśmy byśmy wstrzymali	wstrzymałybyśmy byśmy wstrzymały
2 os.	wstrzymałbyś byś wstrzymał	wstrzymałabyś byś wstrzymała	wstrzymałobyś byś wstrzymało	wstrzymalibyście byście wstrzymali	wstrzymałybyście byście wstrzymały
3 os.	wstrzymałby by wstrzymał	wstrzymałaby by wstrzymała	wstrzymałoby by wstrzymało	wstrzymaliby by wstrzymali	wstrzymałyby by wstrzymały

bezosobnik: wstrzymano by

bezokolicznik: wstrzymać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wstrzymawszy

gerundium: wstrzymanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wstrzymanie	wstrzymania
D.	wstrzymania	wstrzymań
C.	wstrzymaniu	wstrzymaniom
B.	wstrzymanie	wstrzymania
N.	wstrzymaniem	wstrzymaniami
Ms.	wstrzymaniu	wstrzymaniach
W.	wstrzymanie	wstrzymania

imiesłów przymiotnikowy bierny: wstrzymany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wstrzymany	wstrzymany	wstrzymany	wstrzymane	wstrzymana
D.	wstrzymanego	wstrzymanego	wstrzymanego	wstrzymanego	wstrzymanej
C.	wstrzymanemu	wstrzymanemu	wstrzymanemu	wstrzymanemu	wstrzymanej
B.	wstrzymanego	wstrzymanego	wstrzymany	wstrzymane	wstrzymaną
N.	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymaną
Ms.	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wstrzymani	wstrzymani	wstrzymane	wstrzymane
D.	wstrzymanych	wstrzymanych	wstrzymanych	wstrzymanych
C.	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymanym	wstrzymanym
B.	wstrzymanych	wstrzymanych	wstrzymanych	wstrzymane
N.	wstrzymanymi	wstrzymanymi	wstrzymanymi	wstrzymanymi
Ms.	wstrzymanych	wstrzymanych	wstrzymanych	wstrzymanych

odpowiednik aspektowy: wstrzymywać

Składnia

+

wstrzymać

+

CO

Pochodzenie

Zob. trzymać