wytrzymać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować, że ktoś musi długo czekać na spotkanie z nami lub na coś innego, co jest zależne od nas

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Byłem u Pana [...] w Człuchowie, wytrzymał mnie pod domem cały dzień zanim mnie wpuścił - a jechałem przez całą Polskę.

źródło: Internet: strefatajemnic.onet.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrzymałem +(e)m wytrzymał	wytrzymałam +(e)m wytrzymała	wytrzymałom +(e)m wytrzymało	wytrzymaliśmy +(e)śmy wytrzymali	wytrzymałyśmy +(e)śmy wytrzymały
2 os.	wytrzymałeś +(e)ś wytrzymał	wytrzymałaś +(e)ś wytrzymała	wytrzymałoś +(e)ś wytrzymało	wytrzymaliście +(e)ście wytrzymali	wytrzymałyście +(e)ście wytrzymały
3 os.	wytrzymał	wytrzymała	wytrzymało	wytrzymali	wytrzymały

bezosobnik: wytrzymano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytrzymajmy
2 os.	wytrzymaj	wytrzymajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrzymałbym bym wytrzymał	wytrzymałabym bym wytrzymała	wytrzymałobym bym wytrzymało	wytrzymalibyśmy byśmy wytrzymali	wytrzymałybyśmy byśmy wytrzymały
2 os.	wytrzymałbyś byś wytrzymał	wytrzymałabyś byś wytrzymała	wytrzymałobyś byś wytrzymało	wytrzymalibyście byście wytrzymali	wytrzymałybyście byście wytrzymały
3 os.	wytrzymałby by wytrzymał	wytrzymałaby by wytrzymała	wytrzymałoby by wytrzymało	wytrzymaliby by wytrzymali	wytrzymałyby by wytrzymały

bezosobnik: wytrzymano by

bezokolicznik: wytrzymać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytrzymawszy

gerundium: wytrzymanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytrzymany

odpowiednik aspektowy: wytrzymywać

+

wytrzymać

+

KOGO + GDZIE

Zob. trzymać