gówno II

I

wykrzyknik

  • wulg.  używane w sytuacji, gdy mówiący chce kategorycznie zaprzeczyć czemuś lub komuś odmówić
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Twój znajomy hrabia wyciągnie cię z opresji, zobaczysz. - Gówno - odrzekł bard, ku zdziwieniu wiedźmina spokojnie i całkiem rozsądnie. - Gówno, gówno, gówno. Nie traktuj mnie jak dziecka.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

    A jak Mietek miał bułkę z kiełbasą i ja zaproponowałem spółę, to Mietek powiedział: - A gówno! - I zjadł bułkę sam.

    źródło: NKJP:Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010

    A on tylko coś tam pisze, notuje w tym swoim pozłacanym kajecie i że odezwiemy się do pani. [...] Gówno, nie zadzwoni, głowę tylko człowiekowi zawracają, nadzieję robią, że jak komórka zagra polifonicznie, to już rzucać wszystko i odbierać, że niby pracodawca.

    źródło: NKJP: Sylwia Chutnik: Dzidzia, 2009

  • część mowy: wykrzyknik

  • Od: wyrażenia  gówno prawda ; zob.  gówno I .

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., Bor
Data ostatniej modyfikacji: 16.05.2014