-
3.
przest. to, o czym mowa, jest właściwe dla większości przedstawicieli wskazanej grupy -
Taka wtedy była sytuacja śród inteligencji w stolicy.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
Po wielu dniach postu, w jego najsroższej, monastyrskiej praktyce, zaobserwowałem napięcie śród wiernych - posłuszników, pątników i babek cerkiewnych [...].
źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Wilczy notes, 2007
Ohlmars dopatruje się korzeni szamanizmu w arktycznej histerii - chorobie psychicznej nadzwyczaj często spotykanej śród ludów Północy.
źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Dom nad Oniego, 2006
Ci, którzy pamiętają go z przedwojennych czasów, twierdzą, iż w śród ówczesnych gimnazjalistów panowało przekonanie, że Józio był bratem Władysława Bogackiego, dzisiejszego patrona Muzeum Historii Fotografii.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Alfabet krakowski Andrzeja Kozioła, 2009
W epoce kuchennej literatury „twórca” rzeczywiście posługiwał się fikcją, wysilając swój umysł dla przeprowadzenia zręcznych intryg śród upadłych hrabin, niewinnych pensjonarek i neurastenicznych paniczów.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
-
część mowy: przyimek
-
śród KOGO / CZEGO
Rz. ożyw. lub oznaczający grupę ludzi lub zwierzątszyk: stały: antepozycja -
psł. *serdь (f) 'środek, centrum'
Znaczenie przyimkowe wtórne; zob. środek , wśród