ktoś/coś też człowiek

Wieczorem, gdy dzieci śpią, przebiera się w kuchni, żeby mąż nie widział. Wraca w nocy, zmywa makijaż i kładzie się obok niego. Nigdy o tym nie rozmawiają. Mąż też człowiek i ma swoje uczucia. On mówi, że to mu się odbija na psychice, ale ona mu tłumaczy, że tak trzeba. Bardzo go kocha. Wspierają się nawzajem.

źródło: NKJP: Katarzyna Surmiak-Domańska: Beznadziejna ucieczka przed Basią. Reportaże seksualne, 2007

Tak często jest, ale polskim problemem jest przede wszystkim nielogiczność prawa oświatowego. Bo przecież nauczyciel to też człowiek i tak jak inni ma prawo się bronić.

źródło: NKJP: Marek Kołodziejczyk: Nauczyciel też człowiek, Trybuna Śląska, 2003-09-11

Nie wykluczam zresztą, że w niedzielę nikt nie pracował, bo to przecież dzień święty, a urzędnik i działacz też człowiek i w dodatku nie dziecko, więc prawo do spokoju ma.

źródło: NKJP: Marek Beylin: Siła słabości, Gazeta Wyborcza, 1993-05-20

Nie mam nic przeciwko temu, żeby mały, spokojny pies biegał bez smyczy i kagańca. Pies też człowiek i potrzebuje tylko swobody.

źródło: NKJP: Czytelnicy: Opinie dnia, Gazeta Poznańska, 2002-05-21

Gdy jestem w kojcu, a on podchodzi do mnie, wszyscy moi kumple szczekają z zazdrości. Pieklą się okrutnie. Nic dziwnego, tęsknią za swoimi opiekunami. A odrobina czułości jest nam potrzebna. Zwierzę też człowiek i chce być kochane.

źródło: NKJP: Bogna Kisiel: Co za ludzie!, Polska Głos Wielkopolski, 2004-07-30