-
2.
książk. bezchmurne niebo -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat -
- granatowy; ciemniejący, świetlisty; mglisty, pogodny; bezkresny, daleki, wielki błękit
- kawałek, pas, plama, płat, płachta, przestrzeń, skrawek, smuga; kres; oko błękitu;
- zasnuć błękit
- szybować, poszybować ku błękitom
- przepływać przez błękit
- fruwać pod błękitem
- latać w błękicie; płynąć, sunąć, toczyć się po błękicie
- oczy jak dwa błękity
-
Spoglądali w jasny, wysłoneczniony, wysoki błękit z nieufnością i lękiem, jakby nagle zostali oszukani.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga
Zobaczył, jak na tle jasnego błękitu, wysoko nad dachami lśniących wieżowców City, skąpany w słonecznym świetle upalnego majowego popołudnia unosi się ogromny sterowiec.
źródło: NKJP: Cezary Michalski: Siła odpychania
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. błękit
błękity
D. błękitu
błękitów
C. błękitowi
błękitom
B. błękit
błękity
N. błękitem
błękitami
Ms. błękicie
błękitach
W. błękicie
błękity
-
Zob. błękitny