opój

Największym jednak opojem wśród polskich władców był król importowany z Niemiec August Mocny Sas, który pochłaniał hektolitry gorzały i wina.

źródło: NKJP: Zbigniew Ogrodnik: Potencjalne porady czyli Wszystko o afrodyzjakach. Cz. 1, 2005

Sienkiewicz jedynie panu Zagłobie, staremu opojowi, pozwala na nieco grubsze aluzje.

źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Skromność i swawola, Dziennik Polski, 2006-02-10

[...] Reiner miał jeszcze nadzieję, że stary opój zakpił sobie z niego, że pragnie u siebie w biurze kontynuować pijaństwo zaczęte w majątku Wąsowskiego.

źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

[...] bohaterka została sprzedana przez ojca, opoja i hazardzistę, do domu publicznego, z którego wykupił ją osobnik nieprawego pochodzenia, choć przysposobiony przez bogobojną i dobrze sytuowaną rodzinę.

źródło: NKJP: Katarzyna Pisarzewska: Koncert łgarzy, 2009

Alkohol kupuje się i pije na schodach, balkonach pawilonu, przed blokami, na placu zabaw, a opoje nie gardzą nawet piaskownicami - twierdzą zdesperowani mieszkańcy.

źródło: NKJP: (mst): Tupiąca Żabka, Gazeta Krakowska, 2003-07-30