gubić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

przestawać rozumieć lub pamiętać informacje z jakiejś dziedziny i popełniać błędy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

gubić się w dokumentach, w szczegółach; w domysłach, w opiniach, w przypuszczeniach;
gubić się w obliczeniach, w rachunkach

	Platon się pogrąża, wystawia na pośmiewisko, mówi niespójnie, irracjonalnie, gubi się. źródło: NKJP: Piotr Stareńczak: O Platonie nierozgrzeszonym... source Akant, 2010-01
	W skomplikowanej machinie hitlerowskiej biurokracji gubią się sami Niemcy. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	Pan Mąż od jakiegoś czasu gubi się w rachunkach. źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Senność, 2009
	Treliński zauważył, że bolszewik gubi się w jego wywodzie. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	Maurycy nie pojawił się ani w kinie „Uciecha”, gdzie wypatrywała go dzień w dzień, gubiąc się przy wydawaniu reszty, ani w żadnym innym miejscu, w którym się spodziewała. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gubiłem się +(e)m się gubił	gubiłam się +(e)m się gubiła	gubiłom się +(e)m się gubiło	gubiliśmy się +(e)śmy się gubili	gubiłyśmy się +(e)śmy się gubiły
2 os.	gubiłeś się +(e)ś się gubił	gubiłaś się +(e)ś się gubiła	gubiłoś się +(e)ś się gubiło	gubiliście się +(e)ście się gubili	gubiłyście się +(e)ście się gubiły
3 os.	gubił się	gubiła się	gubiło się	gubili się	gubiły się

bezosobnik: gubiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się gubił będę się gubić	będę się gubiła będę się gubić	będę się gubiło będę się gubić	będziemy się gubili będziemy się gubić	będziemy się gubiły będziemy się gubić
2 os.	będziesz się gubił będziesz się gubić	będziesz się gubiła będziesz się gubić	będziesz się gubiło będziesz się gubić	będziecie się gubili będziecie się gubić	będziecie się gubiły będziecie się gubić
3 os.	będzie się gubił będzie się gubić	będzie się gubiła będzie się gubić	będzie się gubiło będzie się gubić	będą się gubili będą się gubić	będą się gubiły będą się gubić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		gubmy się
2 os.	gub się	gubcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gubiłbym się bym się gubił	gubiłabym się bym się gubiła	gubiłobym się bym się gubiło	gubilibyśmy się byśmy się gubili	gubiłybyśmy się byśmy się gubiły
2 os.	gubiłbyś się byś się gubił	gubiłabyś się byś się gubiła	gubiłobyś się byś się gubiło	gubilibyście się byście się gubili	gubiłybyście się byście się gubiły
3 os.	gubiłby się by się gubił	gubiłaby się by się gubiła	gubiłoby się by się gubiło	gubiliby się by się gubili	gubiłyby się by się gubiły

bezosobnik: gubiono by się

bezokolicznik: gubić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: gubiąc się

gerundium: gubienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: gubiący się

odpowiednik aspektowy: zgubić się

+

gubić się

+

(w CZYM | przy CZYM)

Zob. gubić