szarpać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

wkładać duży wysiłek, żeby poradzić sobie z trudnościami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Najgorsze jest to, że po jego wyjeździe nic się nie zmieniło. Ja i ona szarpiemy się tak samo, tylko jestem jeszcze bardziej samotna. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1990
	Jeśli uwzględnimy tylko okoliczności śmierci, był człowiekiem namiętności. - Jak na moją precyzję językową - odezwał się Wiki tonem psychologa - to widziałem u ojca szarpanie się. źródło: NKJP: Czesław Bielecki: Scenarzysta, 2009
	Przerażenie powoli ustępowało miejsca oburzeniu, a niemoc i zwątpienie rozpływały się pod wpływem poczucia krzywdy i niesprawiedliwości. Bo czy po to szarpali się przez całe życie? źródło: NKJP: Grzegorz Mathea, IV Rzeczpospolita, 2005
	Z tego punktu widzenia sprawy polskie przestały już być dla nich najważniejsze. No i w konsekwencji doszło do powstania koalicji. Po co więc ten sprytniejszy ma tracić nerwy, kasę i ryzykować szarpanie się za wszelką cenę? źródło: NKJP: Czy to nareszcie koniec?, Usenet -- pl.soc.polityka, 2006-12-14
	- Szarpać się za kilka tysięcy w boksie zawodowym nie ma sensu. źródło: NKJP: Boks jest jak narkotyk, Dziennik Polski, 2008-03-15

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szarpałem się +(e)m się szarpał	szarpałam się +(e)m się szarpała	szarpałom się +(e)m się szarpało	szarpaliśmy się +(e)śmy się szarpali	szarpałyśmy się +(e)śmy się szarpały
2 os.	szarpałeś się +(e)ś się szarpał	szarpałaś się +(e)ś się szarpała	szarpałoś się +(e)ś się szarpało	szarpaliście się +(e)ście się szarpali	szarpałyście się +(e)ście się szarpały
3 os.	szarpał się	szarpała się	szarpało się	szarpali się	szarpały się

bezosobnik: szarpano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się szarpał będę się szarpać	będę się szarpała będę się szarpać	będę się szarpało będę się szarpać	będziemy się szarpali będziemy się szarpać	będziemy się szarpały będziemy się szarpać
2 os.	będziesz się szarpał będziesz się szarpać	będziesz się szarpała będziesz się szarpać	będziesz się szarpało będziesz się szarpać	będziecie się szarpali będziecie się szarpać	będziecie się szarpały będziecie się szarpać
3 os.	będzie się szarpał będzie się szarpać	będzie się szarpała będzie się szarpać	będzie się szarpało będzie się szarpać	będą się szarpali będą się szarpać	będą się szarpały będą się szarpać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szarpmy się
2 os.	szarp się	szarpcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szarpałbym się bym się szarpał	szarpałabym się bym się szarpała	szarpałobym się bym się szarpało	szarpalibyśmy się byśmy się szarpali	szarpałybyśmy się byśmy się szarpały
2 os.	szarpałbyś się byś się szarpał	szarpałabyś się byś się szarpała	szarpałobyś się byś się szarpało	szarpalibyście się byście się szarpali	szarpałybyście się byście się szarpały
3 os.	szarpałby się by się szarpał	szarpałaby się by się szarpała	szarpałoby się by się szarpało	szarpaliby się by się szarpali	szarpałyby się by się szarpały

bezosobnik: szarpano by się

bezokolicznik: szarpać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: szarpiąc się

gerundium: szarpanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szarpiący się

Rz_osobowy

+

szarpać się

+

Zob. szarpać