ktoś wraca do siebie
-
ktoś odzyskuje formę, którą ma zwykle i znów staje się taki, jak normalnie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu -
- ktoś wraca do siebie po chwili
- ktoś wraca do siebie szybko; długo
-
Kaju puszcza gardło przeciwnika, Mareczek jest na razie lekko oszołomiony, ale wraca do siebie, daje Kajowi fangę w nos [...].
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980
Konieczna, po scenie nieudanych oświadczyn Łopachina [...], zarzuca na głowę chustę, żeby ukryć płacz, ale po chwili wraca do siebie i odpowiada normalnym głosem, jakby się nic nie stało.
źródło: NKJP: Roman Pawłowski: „Wiśniowy sad” w warszawskim Teatrze Dramatycznym, Gazeta Wyborcza, 1997-04-16
To z czasem mija, wracasz do siebie, odzyskujesz powoli równowagę psychiczną.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000
Lekarze z Warszawy powiedzieli rodzinie, że ze stanu, w jakim była córka, nie wychodzi się. Jednak po kolejnych konsultacjach lekarskich i zmianach leków, już nazajutrz jej stan zaczął się poprawiać. Dziewczyna szybko wracała do siebie. Odłączali ją od kolejnych urządzeń, a jej organy, jeden po drugim, zaczynały samodzielnie pracować.
źródło: NKJP: Justyna Pycka: Kto jest winien tej śmierci?, Tygodnik Siedlecki, 2008-05-20
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: wracaćodpowiednik aspektowy: ktoś wrócił do siebie