wszystko przepadło

  • używane w sytuacji, gdy mówiący chce powiedzieć, że nic już się nie da zrobić, by zrealizować lub ocalić to, o czym mowa
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Wszystko przepadło. Plany tak starannie ułożone, realne, prawie namacalne, znowu okazały się tylko czczym wymysłem, a rzeczywistość była całkiem inna.

    źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999

    Zabił ogiera, i to jakiego! Rijen z żalem popatrzył na powalone zwierzę. Myśliwi znali go i nawet nadali mu imię - jak człowiekowi - Awan. Oszczędzali go, bo płodził źrebce tak ładne i mocne, że daleko by szukać. A teraz wszystko przepadło!

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu, 2003

    Tam jest ten, który mógłby zabrać ją stąd, bo sama nie zrobi nic, do końca życia nie ruszy się z tej wsi. Ale on odjedzie, pojedzie w świat, którego ogrom jest dla niej jedynie ciężarem niespełnienia, a miała go zdobyć, podbić. Wszystko przepadło.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jeżeli ze mną pojedziesz, 1993

    „Uciekaj! To już koniec! Wszystko przepadło” - powiedział mu na pożegnanie Oleg.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Tamten brzeg, Gazeta Wyborcza, 1995-05-05

    Zarobił 10 punktów karnych i zrobiło się bardzo nerwowo. Był nawet moment, na ósmej dość łatwej bramce, gdzie niewiele brakło, a wszystko by przepadło. Udało mu się jednak pozbierać i wygrać.

    źródło: NKJP: (ART): Złoty Spływ, złote Pieniny, Dziennik Polski, 2006-07-26

  • typ frazy: fraza zdaniowa

    dk, odmienny:  przepadło 
Data ostatniej modyfikacji: 19.01.2015