ktoś zwalnia kroku

Dowiedział się, że strach to największe zło, i chodząc zakazanymi ulicami nauczył się w porę zdejmować opaskę z gwiazdą, odruchowo zwalniać kroku, mijać obojętnie Niemców, policjantów i nie wpadać w popłoch.

źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

Patrzył w oczy wiedźmina, nie na jego ręce. I to był błąd. Geralt, wciąż nie zwalniając kroku, błyskawicznie uderzył go, bez zamachu, tylko z ugięcia kolan, pięścią w kolczastej rękawicy.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

Ich sztuka przekonuje nie tylko profesorów, znawców świata designu, ale i widzów, którzy na wystawy przychodzą dla przyjemności. Spacerowicze zwalniają kroku przed witrynami i podziwiają dokonania młodych projektantów, przymierzając je do swoich M-3.

źródło: NKJP: Maria Gutterwil: Młodzi artyści - do fabryk!, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-07-18

Nawet jeśli się spieszę, to podchodząc np. do rykszy zwalniam kroku.

źródło: NKJP: Agnieszka Niezgoda: Opuść mi, kiciuś, Polityka, 2003-11-01