odkąd ktoś sięga pamięcią

Odkąd sięgał pamięcią, dane mu było żyć albo właśnie w przededniu kryzysu, albo już w czasach postkryzysowych.

źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001

Jak sięgam pamięcią, ciotka zawsze była samotna.

źródło: NKJP: Ewa Zientarska: Wajs, Biały, Weiss, Gazeta Wyborcza, 1996-10-07

[...] westchnęła, wieszając kurtkę na drewnianym trójkącie. Od kiedy sięgałam pamięcią, nazywałyśmy go „ramiączkiem”.

źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002

Panie z Bronisławia powiedziały nam, że jak tylko sięgają pamięcią, to czarnina zawsze była podawana na niedzielny świąteczny obiad.

źródło: NKJP: Mirosław Kowalski: Radziejów: Ministerialna lista powiększyła się o dwa przysmaki z Kujaw, Gazeta Pomorska, 2010-03-02

Jak sięgnie pamięcią, wczasowicze zawsze pojawiali się latem we wsi. Bywali tu jeszcze przed wojną [...].

źródło: NKJP: Joanna Hofmann-Delbor: Wydój, złów nazbieraj, Polityka, 2002-06-01

Okrągły stół w salonie - to szczególne miejsce dla Koziarowskich. Przy tym stole, jak sięgnąć pamięcią, pijało się i pija herbatę.

źródło: NKJP: Majka Lisińska-Kozioł: K - jak Koziarowski, Dziennik Polski, 2008-01-04

Rozmyślał z goryczą o materialnym poziomie życia... Jak daleko sięgnął pamięcią zawsze się nie dojadało... chleb szary, kawa ohydna; herbata uchodziła za rarytas, papierosów nie wystarczało.

źródło: NKJP: Mateusz Cieślak: Wielki Brat patrzy, Dziennik Bałtycki, 2001-01-26

Jak daleko sięgnę pamięcią, nigdy nie dostałam nic za darmo, nawet prezenty okazjonalne były rzadkością. Takie już szczęście, że za wszystko musiałam zapłacić lub zapracować.

źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

W Tarnowie takich barów jest obecnie siedem, ale jak tylko sięgnąć pamięcią, zawsze jakieś były. Gorsze, lepsze, bardziej czyste, bardziej brudne, rozmaite.

źródło: NKJP: Pierogi sentymentalne, Dziennik Polski, 2002-11-05