ktoś dał czadu
-
pot. ktoś zrobił coś w sposób wyjątkowo energiczny, spektakularny lub zaskakujący jak na jego możliwości i przez to wywołujący duże wrażenie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- ktoś dał czadu na scenie
- muzyk; zespół dał czadu; drużyna dała czadu
-
Ostatnio bawiliśmy się z Golec uOrkiestrą. Tym razem z okazji Dni Rypina wystąpi Maryla Rodowicz. - Na pewno da czadu!
źródło: NKJP: Gazeta Pomorska, 2010-03-18
Widziałem „Trzeci akt” z Krakowa, a wczoraj „Chorego z urojenia” teatru z Anglii [...]. Jak się okazuje, nie tylko u nas młodzi adepci sztuki teatralnej potrafią dać czadu. Świetnie zarysowane sylwetki [...].
źródło: NKJP: Internet
- Czytasz coś takiego, jakiś rozdział i konstatujesz po pewnym czasie, że jego nastrój, nie wiem, jego niewypowiedziane tchnienie, wypływające spod spodu, przez niewidzialne tchawki i szparki międzywierszy, dociera do najczulszych, najwrażliwszych zakamarków twojej duszy. - Krzysiu, mój Boże, aleś dał czadu. Wzruszyłem się, poważnie.
źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
Po prostu Robert dał czadu i to na torze, na którym rok temu omal nie zginął. To się nazywa mieć silną psychikę. Chciałbym teraz zobaczyć tych, co marudzili w poprzednim sezonie: „Dlaczego on jest zawsze szósty i szósty?”.
źródło: NKJP: Internet
Mamy jeszcze swoich parlamentarzystów, także Kazimierza Kutza. [...] Dajmy czadu! Spróbujmy przegadać te kieleckie, mazowieckie czy pomorskie układy. Nie zwalajmy jeden na drugiego i nie stójmy w kącie. Mierzmy wyżej.
źródło: NKJP: Teresa Semik: Dajmy czadu na Śląsku!, Dziennik Zachodni, 2009-10-09
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: daćodpowiednik aspektowy: ktoś daje czadu