rozłączyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że dwie osoby lub rzeczy przestały przywierać do siebie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

synonimy:

rozdzielić

	Świadkiem tego był mój pilot [...], który również ma zarejestrowaną na taśmie magnetofonowej rozmowę o tym, jak się pochyliłem i sięgnąłem pod deskę rozdzielczą. Wtedy właśnie rozłączyłem przewody. źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
	Kolejne dwie misje w styczniu następnego roku w końcu przyniosły sukces i były pierwszym w historii dokowaniem dwóch załogowych statków i wymianą załóg (rozłączone moduły statku Apollo 9 przeprowadziły taką misję dopiero w marcu). źródło: NKJP: Jakub Gałka: Apollo 11: Droga na Księżyc, część 3 – Na Srebrnym Globie, Esensja, nr 06, 2009-08-21
	Miał tylko własną małą amfibię, a gdy chciał uruchomić któryś z transporterów, okazało się, że dwa z nich zderzyły się w najwęższym miejscu skalnego przejścia i tylko za pomocą dźwigów można by je rozłączyć. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964
	W miejscu znajdowało się kilka innych dzieci, które próbowały rozłączyć bijących się chłopców. źródło: Internet: 11-letni Polak pobity na tle rasistowskim? (galway.pl)
	Świadkami bójki byli uczniowie (którzy w efekcie rozłączyli walczących) oraz nauczyciel prowadzący zajęcia na II piętrze. źródło: Internet: Protokół kontroli doraźniej (kuratorium.katowice.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłączyłem +(e)m rozłączył	rozłączyłam +(e)m rozłączyła	rozłączyłom +(e)m rozłączyło	rozłączyliśmy +(e)śmy rozłączyli	rozłączyłyśmy +(e)śmy rozłączyły
2 os.	rozłączyłeś +(e)ś rozłączył	rozłączyłaś +(e)ś rozłączyła	rozłączyłoś +(e)ś rozłączyło	rozłączyliście +(e)ście rozłączyli	rozłączyłyście +(e)ście rozłączyły
3 os.	rozłączył	rozłączyła	rozłączyło	rozłączyli	rozłączyły

bezosobnik: rozłączono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozłączmy
2 os.	rozłącz	rozłączcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłączyłbym bym rozłączył	rozłączyłabym bym rozłączyła	rozłączyłobym bym rozłączyło	rozłączylibyśmy byśmy rozłączyli	rozłączyłybyśmy byśmy rozłączyły
2 os.	rozłączyłbyś byś rozłączył	rozłączyłabyś byś rozłączyła	rozłączyłobyś byś rozłączyło	rozłączylibyście byście rozłączyli	rozłączyłybyście byście rozłączyły
3 os.	rozłączyłby by rozłączył	rozłączyłaby by rozłączyła	rozłączyłoby by rozłączyło	rozłączyliby by rozłączyli	rozłączyłyby by rozłączyły

bezosobnik: rozłączono by

bezokolicznik: rozłączyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozłączywszy

gerundium: rozłączenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozłączony

odpowiednik aspektowy: rozłączać

+

rozłączyć

+

KOGO[sub]pl[/sub]/CO[sub]pl[/sub]

Zob. łączyć