rozłączyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować, że ktoś stracił łączność telefoniczną, internetową lub inną

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Komunikacja na odległość

	- Pater rozłączył rozmowę z Wielochem i przyłożył ucho do ciężkiej starej nokii komendanta. źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
	Jeżeli rozmówca mi się nie podobał, mogłam wcisnąć zero i rozłączyć się z nim. [...] A jeśli ja się nie podobałam, to mężczyzna musiał jeszcze raz wykręcić numer 0-700... Mogłam rozłączyć, kogo chciałam. źródło: NKJP: Danuta Błaszak: Wywiad z dziewczyną z telefonicznej agencji 0-700, 2003
	- Nie wiem. Rozłączyło nas. Natalia wyjęła swoją komórkę. - Podaj mi numer do Wojtka! - krzyknęła. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
	W ogóle nie mógł załadować żadnej strony. Zerknął w róg ekranu. Nic dziwnego, że nie mógł, skoro go rozłączyło. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłączyłem +(e)m rozłączył	rozłączyłam +(e)m rozłączyła	rozłączyłom +(e)m rozłączyło	rozłączyliśmy +(e)śmy rozłączyli	rozłączyłyśmy +(e)śmy rozłączyły
2 os.	rozłączyłeś +(e)ś rozłączył	rozłączyłaś +(e)ś rozłączyła	rozłączyłoś +(e)ś rozłączyło	rozłączyliście +(e)ście rozłączyli	rozłączyłyście +(e)ście rozłączyły
3 os.	rozłączył	rozłączyła	rozłączyło	rozłączyli	rozłączyły

bezosobnik: rozłączono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozłączmy
2 os.	rozłącz	rozłączcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłączyłbym bym rozłączył	rozłączyłabym bym rozłączyła	rozłączyłobym bym rozłączyło	rozłączylibyśmy byśmy rozłączyli	rozłączyłybyśmy byśmy rozłączyły
2 os.	rozłączyłbyś byś rozłączył	rozłączyłabyś byś rozłączyła	rozłączyłobyś byś rozłączyło	rozłączylibyście byście rozłączyli	rozłączyłybyście byście rozłączyły
3 os.	rozłączyłby by rozłączył	rozłączyłaby by rozłączyła	rozłączyłoby by rozłączyło	rozłączyliby by rozłączyli	rozłączyłyby by rozłączyły

bezosobnik: rozłączono by

bezokolicznik: rozłączyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozłączywszy

gerundium: rozłączenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozłączony

odpowiednik aspektowy: rozłączać

	+	rozłączyć	+	KOGO/CO
Ø	+	rozłączyć	+	KOGO

Zob. łączyć