-
3.
używane w połączeniu z nazwiskiem, godnością, funkcją lub innym określeniem człowieka, dla podkreślenia, że chodzi właśnie o tego konkretnego człowieka, a nie innego -
ATEMATYCZNY
-
- jego, jej, moja, twoja osoba; osoba królewska, książęca
- osoba autora, dyrektora, króla, prezydenta; (Jezusa) Chrystusa
-
Trzecie pytanie dotyczyło mojej osoby.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
Mówiąc to, cały czas wykonywał wokół osoby księcia specjalne gesty, mające rzucić na niego urok Hypnosa, to jest sprawić, by przestał sobą władać i poddał się woli maga.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Choć osiągnięcie celu zawodowego się oddalało, Pater czuł, że znajduje się coraz bliżej celu osobistego, jaki wiązał z osobą Joanny.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
Lowell zatrudnił się jako nauczyciel w rosnącym razem z linią kolejową miasteczku. Bardzo szybko znalazł też sobie żonę w osobie nauczycielki angielskiego.
źródło: NKJP: Grzegorz Kopaczewski: Huta, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osoba
osoby
D. osoby
osób
C. osobie
osobom
B. osobę
osoby
N. osobą
osobami
Ms. osobie
osobach
W. osobo
osoby
-
+ osoba + KOGO+ osoba + JAKA -
ogsł. *osoba 'ten, kto jest sam ze sobą, sam na sam, pojedyncza osoba, jednostka'
Forma słowiańska od wyrażenia przyimkowego *o(b) sobě 'o sobie'