ktoś podniósł głowę - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś zbuntował się, będąc przekonanym, że ma rację i uda mu się osiągnąć to, czego chce

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	Na wieść o niepowodzeniach wojennych Rosji głowę podnieśli liberałowie, zaktywizowali się eserowcy oraz socjaldemokraci, a na zachodnich krańcach imperium Polacy, Litwini, Finowie, przeciwnicy rusyfikacji i zwolennicy koncesji narodowych. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
	Największy kraj muzułmański na świecie byłby dziś matecznikiem Al-Kaidy, gdyby nie surowy zakaz działalności ugrupowań, które Suharto uznał za radykalne. Podniosły głowę dopiero wtedy, kiedy Suharto został odsunięty od władzy. źródło: NKJP: Śmierć uśmiechniętego dyktatora, Polityka, 2008-02-02
	Uświadamiały im to bunty społeczne: jak poznański z 1956 roku czy obchody 1000-lecia chrztu Polski, gdzie do czerwonych mózgów dotarło, co może się stać, gdy ludzie podniosą głowę. źródło: NKJP: Usenet -- pl.soc.polityka, 2008-03-29
	Kto był lizusem jako uczeń, pozostanie nim jako mama czy tata. Ja mam dziecko w zerówce. Mamy-lizuski rządzą w naszym przedszkolu i każą zrzucać się po stówie. Dałam, nawet nie wiem, co kupiły. Na każdą panią miały półtora miliona.Po wakacjach te mamy pewno zechcą rządzić w szkole. Ale ja łeb podniosę! źródło: NKJP: Beata Kwiatkowska: MASKOTKA MIĘDZYLUDZKA, Gazeta Wyborcza, 1995-06-23

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; odmienny: podnieść

odpowiednik aspektowy: ktoś podnosi głowę