ktoś/coś podniósł/podniosło kogoś na nogi - Wielki słownik języka polskiego PAN

osoba lub odgłos skierowało czyjąś uwagę na jakieś zjawisko, zmuszając do podjęcia działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	W ubiegłym roku podnieśli na nogi wszystkie jednostki pograniczne wzdłuż wybrzeży Morza Białego i Barentsa. By nas pojmać. źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Wilczy notes, 2007
	- Moja pierwsza zbrodnia to zabicie starej kobiety - wspomina Władimir. - Musiałem ją zamordować, żeby nie krzyczała. Inaczej podniosłaby na nogi cały kiszłak. A to znaczyło śmierć dla mnie i całego oddziału. Dlatego strzeliłem... źródło: NKJP: Jerzy Andrzejczak: Zawód: morderca, CKM nr 11, 2000
	W czwartek rano mieszkańców osiedla Chemików podniosły na nogi przeraźliwe dźwięki syren. Pod siedzibę banku PKO BP podjechały z piskiem opon radiowozy, z których wyskoczyli policjanci i zatrzymali uciekających złodziei. źródło: NKJP: (SKI): Żaden świadek nie zadzwonił, Gazeta Krakowska, 2005-09-23
	Nagły dzwonek telefonu podniósł go na nogi. Niechętnie wstał i przeszedł do sąsiedniego pokoju. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; odmienny: podnieść