ktoś strzępi język
rzadziej ktoś szczerbi język
-
pot. ktoś mówi dużo, ale niepotrzebnie lub tak, że nie odnosi to pożądanego skutku
-
- rzadziej ktoś strzępi jęzor
- rzadziej ktoś szczerbi język
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
O tym, że mało kto przejmuje się apelami miłośników mowy polskiej i czystego polskiego języka, przekonujemy się niestety na co dzień. Strzępią sobie nadaremnie język poloniści, a i trud językoznawców czy dziennikarzy idzie na marne.
źródło: NKJP: Jerzy KOSIBA: Jam prezydenta, Gazeta Krakowska, 2003-09-27
Mateusz jęknął i złapał się za głowę. – To jakieś bzdury! Po co ja w ogóle strzępię język? I tak nic nie rozumiecie, barany!
źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005
Bez obrazy, ale szkoda strzępić język, aby dowodzić beztroski, czy jak to nazwać, przy wynagradzaniu firm konsultingowych, niewiedzy prawniczej przy zawieraniu różnych umów, odkrywaniu tajników naszej gospodarki.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 17.09.1992
Nie jestem dobra w prawie, ale zamiast tu strzępić jęzor, niejeden z Was mógłby zadać sobie trochę trudu i pozwać Sejm o nieprzestrzeganie ducha Konstytucji.
źródło: NKJP: Tak mi dopomóż Bóg ma kłopoty, Forum Stanisława Michalkiewicza, 2009-01-03
Odkąd wyrzucono mnie z reprezentacji nikt nie liczy się z moim zdaniem, więc nie ma sensu, bym szczerbił język.
źródło: NKJP: Leszek Jaźwiecki, Michał Micor: Kandydatów wielu, zostanie jeden, Trybuna Śląska, 2004-10-25
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: strzępić