zatrąbić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. głośno wydmuchać nos

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	synonimy:	wytrąbić się
	hiperonimy:	wyczyścić wydmuchać wysmarkać

Kostyrko znów zatrąbił w chusteczkę.

źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006

Ewa trochę się uspokoiła. Zatrąbiła w chusteczkę.

źródło: NKJP: Joanna Szymczyk: Ewa i złoty kot, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatrąbiłem +(e)m zatrąbił	zatrąbiłam +(e)m zatrąbiła	zatrąbiłom +(e)m zatrąbiło	zatrąbiliśmy +(e)śmy zatrąbili	zatrąbiłyśmy +(e)śmy zatrąbiły
2 os.	zatrąbiłeś +(e)ś zatrąbił	zatrąbiłaś +(e)ś zatrąbiła	zatrąbiłoś +(e)ś zatrąbiło	zatrąbiliście +(e)ście zatrąbili	zatrąbiłyście +(e)ście zatrąbiły
3 os.	zatrąbił	zatrąbiła	zatrąbiło	zatrąbili	zatrąbiły

bezosobnik: zatrąbiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zatrąbmy
2 os.	zatrąb	zatrąbcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatrąbiłbym bym zatrąbił	zatrąbiłabym bym zatrąbiła	zatrąbiłobym bym zatrąbiło	zatrąbilibyśmy byśmy zatrąbili	zatrąbiłybyśmy byśmy zatrąbiły
2 os.	zatrąbiłbyś byś zatrąbił	zatrąbiłabyś byś zatrąbiła	zatrąbiłobyś byś zatrąbiło	zatrąbilibyście byście zatrąbili	zatrąbiłybyście byście zatrąbiły
3 os.	zatrąbiłby by zatrąbił	zatrąbiłaby by zatrąbiła	zatrąbiłoby by zatrąbiło	zatrąbiliby by zatrąbili	zatrąbiłyby by zatrąbiły

bezosobnik: zatrąbiono by

bezokolicznik: zatrąbić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zatrąbiwszy

gerundium: zatrąbienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: trąbić

Rz_osobowy

+

zatrąbić

+

(CZYM) + (w CO)

Zob. trąba