wytrącić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

chem. wyodrębnić się z jakiejś substancji w procesie chemicznym

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	synonimy:	strącić się
	hiperonimy:	wydzielić się

	Odkręciłam niedawno kran i pociekła brązowa substancja, z której na dodatek wytrącił się jakiś osad. źródło: NKJP: (mru): Kolorowa kranówka, Dziennik Zachodni, 2001-10-17
	Proces uzdatniania jest długotrwały. W jego trakcie woda musi przez dłuższy czas stać w zbiorniku, by mogły wytrącić się z niej wszystkie zanieczyszczenia. źródło: NKJP: Arek Jakubowski: Będą zdrowo pili, Polska Głos Wielkopolski, 2008-03-26
	Po 2-3 dniach dodać wódkę i spirytus, słój zamknąć i pozostawić na dwa tygodnie [...]. Potem nalewkę zlać, sklarować, by wytrącił się osad, który można łatwo usunąć. źródło: NKJP: Agata Markowicz: Domowe nalewki na zdrowie i dobry humor, Dziennik Zachodni, 2010-07-28
	Oprócz stężenia poszczególnych jonów i pH roztworu o tym, w jakiej formie wytrąci się żelazo, decyduje potencjał oksydoredukcyjny Eh środowiska. źródło: NKJP: Jerzy Dzik:ł Dzieje życia na ziemi: wprowadzenie do paleobiologii, 1992

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrąciłem się +(e)m się wytrącił	wytrąciłam się +(e)m się wytrąciła	wytrąciłom się +(e)m się wytrąciło	wytrąciliśmy się +(e)śmy się wytrącili	wytrąciłyśmy się +(e)śmy się wytrąciły
2 os.	wytrąciłeś się +(e)ś się wytrącił	wytrąciłaś się +(e)ś się wytrąciła	wytrąciłoś się +(e)ś się wytrąciło	wytrąciliście się +(e)ście się wytrącili	wytrąciłyście się +(e)ście się wytrąciły
3 os.	wytrącił się	wytrąciła się	wytrąciło się	wytrącili się	wytrąciły się

bezosobnik: wytrącono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytrąćmy się
2 os.	wytrąć się	wytrąćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrąciłbym się bym się wytrącił	wytrąciłabym się bym się wytrąciła	wytrąciłobym się bym się wytrąciło	wytrącilibyśmy się byśmy się wytrącili	wytrąciłybyśmy się byśmy się wytrąciły
2 os.	wytrąciłbyś się byś się wytrącił	wytrąciłabyś się byś się wytrąciła	wytrąciłobyś się byś się wytrąciło	wytrącilibyście się byście się wytrącili	wytrąciłybyście się byście się wytrąciły
3 os.	wytrąciłby się by się wytrącił	wytrąciłaby się by się wytrąciła	wytrąciłoby się by się wytrąciło	wytrąciliby się by się wytrącili	wytrąciłyby się by się wytrąciły

bezosobnik: wytrącono by się

bezokolicznik: wytrącić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytrąciwszy się

gerundium: wytrącenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wytrącać się

Rz_nieżywotny

+

wytrącić się

+

(z CZEGO)

Zob. trącić