wytrącać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

chem. wyodrębniać się z jakiejś substancji w procesie chemicznym

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	synonimy:	strącać się
	hiperonimy:	wydzielać się

	Przez miliony lat cenne substancje wytrącały się ze słonej morskiej wody, tworząc konkrecje, czyli kuliste twory skoncentrowanych minerałów. źródło: NKJP: Przemysław Żyła: Wyścig po skarby, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-03-17
	To było coś, te wielkie szklane butle zwrotne. Ale już oranżada tak mi nie smakowała, często wytrącał się barwnik... źródło: NKJP: www.forumowisko.pl, 2008-05-27
	Gdy człowiek się spoci, barwnik przenika przez skórę i wchłania się do organizmu. Po zetknięciu z enzymami w wątrobie wytrącają się z niego aminy. źródło: NKJP: Anna Mackiewicz, Michał Matys: Przemyt puszcza farbę, Gazeta Wyborcza, 1997-12-11
	Przechowywany w temperaturze otoczenia i szczelnie zapakowany olej jest dość odporny na proces starzenia [się] oraz wytrącanie się dodatków uszlachetniających. źródło: NKJP: Tłusta sprawa, Gazeta Wyborcza, 1999-04-01

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrącałem się +(e)m się wytrącał	wytrącałam się +(e)m się wytrącała	wytrącałom się +(e)m się wytrącało	wytrącaliśmy się +(e)śmy się wytrącali	wytrącałyśmy się +(e)śmy się wytrącały
2 os.	wytrącałeś się +(e)ś się wytrącał	wytrącałaś się +(e)ś się wytrącała	wytrącałoś się +(e)ś się wytrącało	wytrącaliście się +(e)ście się wytrącali	wytrącałyście się +(e)ście się wytrącały
3 os.	wytrącał się	wytrącała się	wytrącało się	wytrącali się	wytrącały się

bezosobnik: wytrącano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wytrącał będę się wytrącać	będę się wytrącała będę się wytrącać	będę się wytrącało będę się wytrącać	będziemy się wytrącali będziemy się wytrącać	będziemy się wytrącały będziemy się wytrącać
2 os.	będziesz się wytrącał będziesz się wytrącać	będziesz się wytrącała będziesz się wytrącać	będziesz się wytrącało będziesz się wytrącać	będziecie się wytrącali będziecie się wytrącać	będziecie się wytrącały będziecie się wytrącać
3 os.	będzie się wytrącał będzie się wytrącać	będzie się wytrącała będzie się wytrącać	będzie się wytrącało będzie się wytrącać	będą się wytrącali będą się wytrącać	będą się wytrącały będą się wytrącać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytrącajmy się
2 os.	wytrącaj się	wytrącajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrącałbym się bym się wytrącał	wytrącałabym się bym się wytrącała	wytrącałobym się bym się wytrącało	wytrącalibyśmy się byśmy się wytrącali	wytrącałybyśmy się byśmy się wytrącały
2 os.	wytrącałbyś się byś się wytrącał	wytrącałabyś się byś się wytrącała	wytrącałobyś się byś się wytrącało	wytrącalibyście się byście się wytrącali	wytrącałybyście się byście się wytrącały
3 os.	wytrącałby się by się wytrącał	wytrącałaby się by się wytrącała	wytrącałoby się by się wytrącało	wytrącaliby się by się wytrącali	wytrącałyby się by się wytrącały

bezosobnik: wytrącano by się

bezokolicznik: wytrącać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wytrącając się

gerundium: wytrącanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wytrącający się

odpowiednik aspektowy: wytrącić się

Rz_nieżywotny

+

wytrącać się

+

(z CZEGO)

Zob. trącić