wynurzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

opuściwszy jakieś miejsce, stać się widocznym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kształty i figury

	synonimy:	wychynąć wyłonić się wyłowić się
	hiperonimy:	pojawić się

	Tygrysica wynurzyła się zza wielkiego jałowca. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
	Jej dłoń jeszcze raz wynurzyła się z okna samochodu w ostatnim pozdrowieniu. źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
	Spomiędzy czarnych pni w każdej chwili wynurzyć się mogły spłaszczone hełmy niemieckiej piechoty [...]. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Z głębi prowadzącego do wnętrza tunelu wynurzył się upiornie chudy, wysoki osobnik w długiej, czarnej pelerynie ze sterczącym kołnierzem. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wynurzyłem się +(e)m się wynurzył	wynurzyłam się +(e)m się wynurzyła	wynurzyłom się +(e)m się wynurzyło	wynurzyliśmy się +(e)śmy się wynurzyli	wynurzyłyśmy się +(e)śmy się wynurzyły
2 os.	wynurzyłeś się +(e)ś się wynurzył	wynurzyłaś się +(e)ś się wynurzyła	wynurzyłoś się +(e)ś się wynurzyło	wynurzyliście się +(e)ście się wynurzyli	wynurzyłyście się +(e)ście się wynurzyły
3 os.	wynurzył się	wynurzyła się	wynurzyło się	wynurzyli się	wynurzyły się

bezosobnik: wynurzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wynurzmy się
2 os.	wynurz się	wynurzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wynurzyłbym się bym się wynurzył	wynurzyłabym się bym się wynurzyła	wynurzyłobym się bym się wynurzyło	wynurzylibyśmy się byśmy się wynurzyli	wynurzyłybyśmy się byśmy się wynurzyły
2 os.	wynurzyłbyś się byś się wynurzył	wynurzyłabyś się byś się wynurzyła	wynurzyłobyś się byś się wynurzyło	wynurzylibyście się byście się wynurzyli	wynurzyłybyście się byście się wynurzyły
3 os.	wynurzyłby się by się wynurzył	wynurzyłaby się by się wynurzyła	wynurzyłoby się by się wynurzyło	wynurzyliby się by się wynurzyli	wynurzyłyby się by się wynurzyły

bezosobnik: wynurzono by się

bezokolicznik: wynurzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wynurzywszy się

gerundium: wynurzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wynurzać się

+

wynurzyć się

+

SKĄD

Zob. nurzać