pierdzieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

wulg. wypuszczać przez odbyt gazy o nieprzyjemnym zapachu, wytwarzane w jelitach

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

ktoś psuje powietrze
ktoś puszcza bąka
smrodzić

Pierdziałem w śpiwór i woń mojego siarkowodoru sprawiała mi przyjemność. We własnym smrodzie jak w wodach płodowych, pomyślałem sobie.

źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1995

Każdy odgłos komentował: to pierdnięcie panienki, a to pierdnięcie teściowej, tak pierdzi oficer, a tak szeregowiec.

źródło: NKJP: Piotr Adamczewski: Niższe dźwięki, Polityka, 2002-10-26

Przeciągnął się Magazynier raz, drugi i pierdzieć zaczął. Pierd miał głęboki, donośny.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pierdziałem +(e)m pierdział	pierdziałam +(e)m pierdziała	pierdziałom +(e)m pierdziało	pierdzieliśmy +(e)śmy pierdzieli	pierdziałyśmy +(e)śmy pierdziały
2 os.	pierdziałeś +(e)ś pierdział	pierdziałaś +(e)ś pierdziała	pierdziałoś +(e)ś pierdziało	pierdzieliście +(e)ście pierdzieli	pierdziałyście +(e)ście pierdziały
3 os.	pierdział	pierdziała	pierdziało	pierdzieli	pierdziały

bezosobnik: pierdziano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę pierdział będę pierdzieć	będę pierdziała będę pierdzieć	będę pierdziało będę pierdzieć	będziemy pierdzieli będziemy pierdzieć	będziemy pierdziały będziemy pierdzieć
2 os.	będziesz pierdział będziesz pierdzieć	będziesz pierdziała będziesz pierdzieć	będziesz pierdziało będziesz pierdzieć	będziecie pierdzieli będziecie pierdzieć	będziecie pierdziały będziecie pierdzieć
3 os.	będzie pierdział będzie pierdzieć	będzie pierdziała będzie pierdzieć	będzie pierdziało będzie pierdzieć	będą pierdzieli będą pierdzieć	będą pierdziały będą pierdzieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pierdźmy
2 os.	pierdź	pierdźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pierdziałbym bym pierdział	pierdziałabym bym pierdziała	pierdziałobym bym pierdziało	pierdzielibyśmy byśmy pierdzieli	pierdziałybyśmy byśmy pierdziały
2 os.	pierdziałbyś byś pierdział	pierdziałabyś byś pierdziała	pierdziałobyś byś pierdziało	pierdzielibyście byście pierdzieli	pierdziałybyście byście pierdziały
3 os.	pierdziałby by pierdział	pierdziałaby by pierdziała	pierdziałoby by pierdziało	pierdzieliby by pierdzieli	pierdziałyby by pierdziały

bezosobnik: pierdziano by

bezokolicznik: pierdzieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: pierdząc

gerundium: pierdzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: pierdzący

odpowiednik aspektowy: pierdnąć

psł. *pŕ̥děti