narazić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

własnymi działaniami spowodować możliwość znalezienia się w niekorzystnym stanie wyrażonym za pomocą następującego wyrażenia przyimkowego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

narazić się na ataki, na gniew, na grzywnę, na karę, na kompromitację, na koszty, na mandat, na nieprzyjemności, na oskarżenie, na proces, na przykrości, na sankcje, na straty, na uwagi, na zarzut
(nie) chcieć, móc narazić się
obawa, ryzyko narażenia się na coś

	Niektórzy wolą nie odmawiać, aby nie narazić się na gniew lub utratę sympatii. źródło: NKJP: Jolanta Tęcza-Ćwierz: Budujące „nie”, Dziennik Polski, 2006-03-21
	Jako jeden z pierwszych podjął się trudnego zadania pojednania polsko-niemieckiego na Ziemiach Odzyskanych [...]. Naraził się tym na szykany na łamach prasy inspirowane przez ówczesne władze i służbę bezpieczeństwa. źródło: NKJP: Internet
	[...] działanie dla dobra innych jest najlepszym sposobem pomnażania naszego dobra i warto narazić się na niewygody dla prawdy, piękna i mądrości. źródło: NKJP: Anna Melchior: Matki nie noszą kostiumów. Jak uczynić macierzyństwo pasją?, 2009
	Jeśli zlekceważy zakaz, narazi się na mandat i punkty karne. źródło: NKJP: (IMC): Będą kary?, Gazeta Wrocławska, 2001-06-20
	Myszka straszliwie obawiał się Gladiatora i zawsze przychodził do sali lekcyjnej sporo przed czasem, by nie narazić się na besztanie z powodu spóźnienia. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naraziłem się +(e)m się naraził	naraziłam się +(e)m się naraziła	naraziłom się +(e)m się naraziło	naraziliśmy się +(e)śmy się narazili	naraziłyśmy się +(e)śmy się naraziły
2 os.	naraziłeś się +(e)ś się naraził	naraziłaś się +(e)ś się naraziła	naraziłoś się +(e)ś się naraziło	naraziliście się +(e)ście się narazili	naraziłyście się +(e)ście się naraziły
3 os.	naraził się	naraziła się	naraziło się	narazili się	naraziły się

bezosobnik: narażono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naraźmy się
2 os.	naraź się	naraźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naraziłbym się bym się naraził	naraziłabym się bym się naraziła	naraziłobym się bym się naraziło	narazilibyśmy się byśmy się narazili	naraziłybyśmy się byśmy się naraziły
2 os.	naraziłbyś się byś się naraził	naraziłabyś się byś się naraziła	naraziłobyś się byś się naraziło	narazilibyście się byście się narazili	naraziłybyście się byście się naraziły
3 os.	naraziłby się by się naraził	naraziłaby się by się naraziła	naraziłoby się by się naraziło	naraziliby się by się narazili	naraziłyby się by się naraziły

bezosobnik: narażono by się

bezokolicznik: narazić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naraziwszy się

gerundium: narażenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: narażać się

+

narazić się

+

(CZYM) + na CO

Zob. razić