poukładać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poukładałem się +(e)m się poukładał	poukładałam się +(e)m się poukładała	poukładałom się +(e)m się poukładało	poukładaliśmy się +(e)śmy się poukładali	poukładałyśmy się +(e)śmy się poukładały
2 os.	poukładałeś się +(e)ś się poukładał	poukładałaś się +(e)ś się poukładała	poukładałoś się +(e)ś się poukładało	poukładaliście się +(e)ście się poukładali	poukładałyście się +(e)ście się poukładały
3 os.	poukładał się	poukładała się	poukładało się	poukładali się	poukładały się

bezosobnik: poukładano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poukładajmy się
2 os.	poukładaj się	poukładajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poukładałbym się bym się poukładał	poukładałabym się bym się poukładała	poukładałobym się bym się poukładało	poukładalibyśmy się byśmy się poukładali	poukładałybyśmy się byśmy się poukładały
2 os.	poukładałbyś się byś się poukładał	poukładałabyś się byś się poukładała	poukładałobyś się byś się poukładało	poukładalibyście się byście się poukładali	poukładałybyście się byście się poukładały
3 os.	poukładałby się by się poukładał	poukładałaby się by się poukładała	poukładałoby się by się poukładało	poukładaliby się by się poukładali	poukładałyby się by się poukładały

bezosobnik: poukładano by się

bezokolicznik: poukładać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poukładawszy się

gerundium: poukładanie się

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_nieżywotny

+

poukładać się

+

Zob. kłaść