wykręcić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykręciłem się +(e)m się wykręcił	wykręciłam się +(e)m się wykręciła	wykręciłom się +(e)m się wykręciło	wykręciliśmy się +(e)śmy się wykręcili	wykręciłyśmy się +(e)śmy się wykręciły
2 os.	wykręciłeś się +(e)ś się wykręcił	wykręciłaś się +(e)ś się wykręciła	wykręciłoś się +(e)ś się wykręciło	wykręciliście się +(e)ście się wykręcili	wykręciłyście się +(e)ście się wykręciły
3 os.	wykręcił się	wykręciła się	wykręciło się	wykręcili się	wykręciły się

bezosobnik: wykręcono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykręćmy się
2 os.	wykręć się	wykręćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykręciłbym się bym się wykręcił	wykręciłabym się bym się wykręciła	wykręciłobym się bym się wykręciło	wykręcilibyśmy się byśmy się wykręcili	wykręciłybyśmy się byśmy się wykręciły
2 os.	wykręciłbyś się byś się wykręcił	wykręciłabyś się byś się wykręciła	wykręciłobyś się byś się wykręciło	wykręcilibyście się byście się wykręcili	wykręciłybyście się byście się wykręciły
3 os.	wykręciłby się by się wykręcił	wykręciłaby się by się wykręciła	wykręciłoby się by się wykręciło	wykręciliby się by się wykręcili	wykręciłyby się by się wykręciły

bezosobnik: wykręcono by się

bezokolicznik: wykręcić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykręciwszy się

gerundium: wykręcenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wykręcać się

+

wykręcić się

+

z CZEGO

Zob. kręcić