-
1.
potrawa z owoców, powstała przez ich gotowanie w gęstym syropie z cukru, a potem smażenie -
[konfitury] lub [kąfitury]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
synonimy: konfitura
-
- malinowe, truskawkowe, wiśniowe; domowe konfitury
- konfitury z truskawek, z wiśni; z płatków róży
- kompoty i konfitury, dżemy i konfitury
- słoik konfitur
- herbata z konfiturami
- robić, smażyć; lubić konfitury
-
Matka smażyła konfitury z brzoskwiń, które parząc język podkradałem.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
W kuchni Ukrainka Gala miesza kwaskowate konfitury ze śliwek. Domownicy nazywają ją Queen of Marmolada.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
Nastawiała prymus, robiła herbatę, podjadała łyżeczką różane konfitury i przewracała stronice czubkami paznokci, aby nie zostawić śladów.
źródło: NJKP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003
Kiedy Irenka wbrew zakazom sięgnie do słoika z konfiturami albo odłamie kawałek jeszcze ciepłego placka, to wystarczy spojrzeć na nią, żeby wiedzieć, jakiego dopuściła się przestępstwa.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konfitury
D. konfitur
C. konfiturom
B. konfitury
N. konfiturami
Ms. konfiturach
W. konfitury
-
Zob. konfitura