skierować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

znaleźć temat myśli lub cel postępowania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

czyjś gniew skierował się; czyjaś agresja, niechęć, nienawiść, uwaga, zazdrość, zawiść skierowała się; pragnienie, uczucie, wspomnienie skierowało się; myśli, podejrzenia skierowały się
skierować się ku Biblii, ku Bogu, ku przeszłości, ku wspomnieniom
skierować się na sprawców
skierować się przeciw chrześcijanom, przeciw mieszkańcom, przeciw niewinnym, przeciw wrogowi

	Moje myśli odruchowo skierowały się ku Biblii. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	Podejrzenia skierowały się w jego stronę. źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
	To nie jego chciała zabić. Jej gniew skierował się najpierw na bezpośrednich sprawców. źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
	Chociaż w ostatnich latach artysta odsunął się od działalności stricte politycznej i skierował się ku chrześcijaństwu, dawni anarchiści nie zapomnieli mu zdrady. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Pożegnanie z kontrowersyjną legendą, Esensja, nr 3, 2008
	Skoro z góry uznawano, że zarówno Austria jak i Anglia to rywale Rosji w sprawach bałkańskich, a zatem z ich strony nie spotkał Rosji zawód, natomiast właśnie Niemcy okazały się fałszywym przyjacielem i przeciwko nim głównie skierowała się niechęć. źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skierowałem się +(e)m się skierował	skierowałam się +(e)m się skierowała	skierowałom się +(e)m się skierowało	skierowaliśmy się +(e)śmy się skierowali	skierowałyśmy się +(e)śmy się skierowały
2 os.	skierowałeś się +(e)ś się skierował	skierowałaś się +(e)ś się skierowała	skierowałoś się +(e)ś się skierowało	skierowaliście się +(e)ście się skierowali	skierowałyście się +(e)ście się skierowały
3 os.	skierował się	skierowała się	skierowało się	skierowali się	skierowały się

bezosobnik: skierowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skierujmy się
2 os.	skieruj się	skierujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skierowałbym się bym się skierował	skierowałabym się bym się skierowała	skierowałobym się bym się skierowało	skierowalibyśmy się byśmy się skierowali	skierowałybyśmy się byśmy się skierowały
2 os.	skierowałbyś się byś się skierował	skierowałabyś się byś się skierowała	skierowałobyś się byś się skierowało	skierowalibyście się byście się skierowali	skierowałybyście się byście się skierowały
3 os.	skierowałby się by się skierował	skierowałaby się by się skierowała	skierowałoby się by się skierowało	skierowaliby się by się skierowali	skierowałyby się by się skierowały

bezosobnik: skierowano by się

bezokolicznik: skierować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skierowawszy się

gerundium: skierowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

Od: kierować